تدوين مدل مديريت مقصد گردشگري با تأكيد بر ورزش‌هاي ساحلي مطالعه موردي: شهرهاي ساحلي هرمزگان

صنعت گردشگري به‌عنوان يكي از مهم‌ترين پديده‌هاي هزاره سوم، طي نيم‌قرن گذشته با رشد تصاعد گونه خود تأثير بسزايي در رشد و پويايي اقتصادي و تبادلات فرهنگي كشورها داشته است. اين پژوهش در راستاي شناخت عوامل مؤثر بر مديريت مقصد گردشگري ورزشي در سواحل استان هرمزگان انجام شد. فاكتورهاي اثرگذار بر توسعه گردشگري ورزش‌هاي ساحلي از طريق مصاحبه با كارشناسان تهيه و پرسش‌نامه‌اي بر اساس 6 معيار و 60 زير معيار تدوين گرديد. جامعه تحقيق شامل گردشگراني بود كه در ورزش‌هاي ساحلي فعاليت داشتند. پرسشنامه‌ها برمبناي جدول مورگان بين 387 گردشگر توزيع شد. پايايي پرسش‌نامه با آزمون آلفاي كرونباخ و روايي آن با تحليل عاملي تأييدي انجام شد. نرمال بودن داده‌ها با آزمون كولموگروف اسميرنوف و همبستگي آن‌ها با ضريب همبستگي بررسي شد. سپس براي رتبه‌بندي اثر معيارها و زيرمعيارهاي اصلي از آزمون فريدمن استفاده شد. ضريب همبستگي گوياي وجود ارتباط معني‌دار در سطح 99% بين معيارهاي اصلي پژوهش بود. آزمون فريدمن نشان داد كه معيارهاي 1) اقتصادي - بازاريابي، 2) تأسيسات زيربنايي، 3) روابط عمومي و تبليغات، 4) اجتماعي - فرهنگي، 5) سياسي - امنيتي و 6) مديريتي به ترتيب بيش‌ترين اهميت را در توسعه گردشگري ورزش‌هاي ساحلي در استان هرمزگان دارد. بدين ترتيب، تشويق و حمايت از سرمايه‌گذاران خصوصي، ايجاد ساختارهاي زيربنايي و بهسازي خدمات كيفي و بازاريابي ورزش‌هاي ساحلي نقش اصلي را در دستيابي به توسعه اقتصادي - ورزشي سواحل هرمزگان دارد.