تحليل نقش عوامل اجتماعي و فرهنگي در توسعه گردشگري بوم ‌گردي شهرستان زنجان

در صورت عدم برنامه‌ريزي و مديريت مناسب، توسعه گردشگري مي‌تواند تأثيرات منفي عمده‌اي بر توسعه اقتصادي، محيط فيزيكي و ساختار فرهنگي اجتماعي جامعه برجاي بگذارد. بر اين اساس دستيابي به توسعه گردشگري بوم‌گردي موفق و پايدار به‌گونه‌اي كه بتواند به اهداف خود دست‌يافته و تأثيرات و پيامدهاي كمتري براي مقاصد ايجاد نمايد نيازمند شناخت ساختارهاي و عوامل تشكيل‌ دهنده جوامع ميزبان بخصوص عوامل فرهنگي و اجتماعي تأثيرگذار مي‌باشد. در اين تحقيق تلاش شد نقش عوامل اجتماعي و فرهنگي در توسعه گردشگري بوم‌گردي زنجان مورد بررسي قرار گيرد. مطالعه حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر روش توصيفي - تحليلي است. جامعه آماري اين تحقيق شامل اساتيد دانشگاه، كارمندان سازمان ميراث فرهنگي، خبرگان حوزه گردشگري و... مشتمل بر 396 نفر بود كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 213 نفر برآورد گرديد. روايي ابزار تحقيق با استفاده از مدل تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ محاسبه شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSSو AMOS با روش آمار توصيفي و مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه عوامل فرهنگي با ميزان ضريب مسير 0/48 بر توسعه گردشگري بوم‌گردي تاثير مثبت و معناداري دارد به گونه‌اي كه اين عامل قادر است كه 23 درصد از واريانس متغير وابسته را تببين نمايد. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه عوامل اجتماعي با ميزان ضريب مسير 0/38 بر توسعه بوم‌گردي زنجان تاثير مثبت و معناداري دارد به گونه‌اي كه اين عامل قادر است كه 14/4 درصد از واريانس متغير وابسته را پيش‌بيني نمايد.