شناسايي محرك‌ها و موانع توسعه گردشگري تجربه محور در اقامتگاه هاي بوم‌گردي استان سمنان

امروزه باارزش‌ترين ابزار بازاريابي مورداستفاده توسط كسب‌وكارهاي گردشگري جهت كسب مزيت رقابتي، تجربه است. اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي نيز ازجمله بخش‌هاي صنعت گردشگري هستند كه مي‌توانند با ارائه تجربه‌هاي غني و به‌يادماندني به گردشگران، به منافع زيادي دست پيدا كنند. هدف از پژوهش حاضر، شناسايي محرك‌ها و موانعي است كه در مسير تحقق اين تجارب در اقامتگاه‌هاي بوم گردي استان سمنان، وجود دارد. براي رسيدن به اين هدف، با ۱۷ نفر از صاحبان اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي استان سمنان مصاحبه شد. تحليل داده‌ها با استفاده از تكنيك تحليل مضمون صورت پذيرفت. از ديدگاه صاحبان اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي، از يك‌سو محرك‌ها (مانند عوامل مديريتي-نهادي، عوامل فنّاورانه و عوامل اجتماعي-فرهنگي) و از سوي ديگر موانعي (مانند موانع اجتماعي-فرهنگي، زيست‌محيطي، آموزشي، اقتصادي، زيرساختي، نهادي-سازماني و ضعف در بازاريابي) براي توسعه گردشگري تجربه محور وجود دارد. توجه هرچه بيشتر به ايجاد محرك‌ها، باعث مي‌شود تا صاحبان اقامتگاه بوم‌گردي تجربه غني‌تر و به‌يادماندني‌تري را به گردشگران، ارائه دهند. اين امر موجب تقويت توسعه گردشگري تجربه محور مي‌شود. از سوي ديگر، بي‌توجهي به رفع موانع و محدوديت‌ها، باعث مي‌شود تا موفقيت اقامتگاه‌ها در ارائه تجربه غني به گردشگران كمتر شود و درنتيجه از سرعت توسعه گردشگري تجربه محور در اقامتگاه‌هاي بوم‌گردي استان سمنان، كاسته شود.