تبيين نقش مولفه هاي مديريت شهري بر توسعه گردشگري مطالعه موردي: كلان شهر تبريز

هرچند كه گردشگري شهري پديده اي نوظهور نيست اما امروزه، به دليل رقابت مابين كشورهاي مختلف، مسائل اقتصادي و تغيير و تحول در تقاضاي گردشگران بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. در اين بين به منظور سازمان دهي مقاصد گردشگري شهري براي كسب حداكثر منافع با حفظ منابع، ضروري است مديريت شهري با تحقق مولفه هاي موثر خود، گام اساسي بردارد. برهمين اساس، پژوهش حاضر به دنبال شناسايي مولفه هاي مديريت شهري و سپس تبيين نقش هر كدام بر تحقق هرچه بيشتر و كارآمدتر توسعه گردشگري در كلانشهر تبريز است. جامعه آماري پژوهش شامل خبرگان و متخصصين گردشگري، جغرافيا و مديريت شهري است كه با بهره گيري از نرم افزار Sample Power، تعداد 100 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين گردد. روش نمونه گيري نيز تصادفي ساده است. به منظور تحليل تأثير هريك از مولفه هاي مديريت شهري بر توسعه گردشگري نيز از نرم افزار Smart PLS بهره گرفته شد. پس از بررسي مباني نظري، چهار بُعد زيرساخت هاي شهري، خدمات و تسهيلات گردشگري، يكپارچگي نهادهاي شهري و منابع مالي و انساني براي مديريت شهري استخراج گرديد. همچنين، سه بُعد اجتماعي فرهنگي، اقتصادي و زيست محيطي نيز براي توسعه گردشگري در نظر گرفته شد. در نهايت اين نتيجه كسب گرديد كه در بين مولفه هاي مديريت شهري، يكپارچگي مابين نهادهاي شهري با ضريب 0.698، زيرساخت هاي شهري با ضريب 0.529، خدمات و تسهيلات شهري با ضريب 0.296 و منابع مالي و انساني با ضريب 0.106 به ترتيب بيشترين تأثير را بر توسعۀ گردشگري دارند. همچنين، بيشترين نمود تحقق مولفه هاي مديريت شهري در توسعه گردشگري، در بُعدهاي اجتماعي فرهنگي با ضريب 0.867، اقتصادي با ضريب 0.700، زيست محيطي با ضريب 0.594 قابل مشاهده است. بنابراين، پيشنهاد مي شود برمبناي مديريت يكپارچه شهري به علاوه آموزش نيروي متخصص، كلانشهر تبريز مي تواند در جهت رونق گردشگري گام بردارد.