طراحي مدل كارآفريني گردشگري در بحران‌هاي پاندميك مطالعه موردي: استان‌هاي آذربايجان شرقي و غربي

هرچند بحران ها در گردشگري اتفاقات معمولي هستند، بسياري از مقاصد تحت‌تأثير بحران هاي طبيعي و انساني ساخته‌شده است، بااين‌حال هرگونه رخدادي كه عملكرد طبيعي مقصد را تهديد و انجام كسب‌وكار مرتبط با گردشگري را مختل نمايد و يا تهديدي براي ايمني گردشگران باشد، نيازمند واكنش مناسب و كنترل شرايط است. پژوهش حاضر باهدف طراحي الگوي كارآفريني گردشگري در بحران‌هاي پاندميك (موردمطالعه: كوويد 19)، انجام‌شده است. تحقيق به‌صورت كيفي و با رويكرد داده بنياد انجام شد. جامعه آماري تحقيق خبرگان دانشگاهي و مديران و فعالان صنعت گردشگري در استان‌هاي آذربايجان شرقي و غربي مي‌باشند كه با استفاده از نمونه‌گيري هدف‌مند و نظري  18 نفر تا حد رسيدن به اشباع اطلاعاتي انتخاب شدند و جهت گردآوري داده‌ها از مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته استفاده گرديد. پس از انجام مصاحبه‌ها و جمع‌آوري اطلاعات، كدهاي به‌دست‌آمده در بخش‌هاي مختلف، با استفاده از رهيافت نظام‌مند اﺳﺘﺮاوس و كﻮرﺑيﻦ و ﻣﺪل ﭘﺎرادايمي، تجزيه‌وتحليل شده و پس از انجام مراحل سه‌گانه كدگذاري باز، محوري و انتخابي، مدل نهايي توسط پژوهشگر به‌دست‌آمده است. مدل نهايي از مجموع 66 مفهوم استخراج‌شده از مصاحبه‌ها، در قالب 14 طبقه و مقوله زمينه‌اي، شرايط علّي، شرايط مداخله‌گر، راهبردها و درنهايت، پيامدها و نتايج حاصل از كارآفريني گردشگري در بحران‌هاي پاندميك تشكيل‌شده است. هركدام از اين شرايط و عوامل تشكيل‌دهنده مدل داراي متغيرها و مقوله‌هايي هستند كه در صورت اتخاذ راهبردهايي چون توسعه گردشگري مجازي، مديريت بحران در صنعت گردشگري؛ توسعه گردشگري داخلي با تأكيد بر رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي و تمركز بر توسعه زيرساخت هاي گردشگري، منجر به تحقق پيامدهايي چون حفظ و رونق كسب‌وكارهاي گردشگري؛ تقويت صنعت گردشگري و خلق بازار جديد گردشگري براي دوران پساكرونا، مي گردد.