روايت زنانِ كار در متروي تهران در ميانه‌ي اپيدمي كرونا

در ﻣﻴﺎﻧﻪ ي وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻮرمي و راﻛﺪ اﻗﺘﺼﺎد در دﻫﻪ ي اﺧﻴﺮ، ﺷﻴﻮع ﻛﺮوﻧـﺎ ﺑﺎﻋـﺚ آﺳـﻴﺐ دﻳﺪن ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻛﺎر بي ﻗﺮارداد ﻳﺎ ﺑﺎ ﻗﺮاردادﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ و ﻏﻴﺮ اﺳﺘﺨﺪامي و ﺑﺪون ﺑﻴﻤﻪ ﺷﺪه اﺳـﺖ. در ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺤﺮان ﻛﺮوﻧﺎ ﺑﺮ اﻗﺘﺼﺎد ﻏﻴﺮ رسمي در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻛﻢدرآﻣﺪ و ﺑﺎ درآﻣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي جسيتي، زﻧﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﺮدان در ﺑﺨﺶ ﭘﺮﺧﻄﺮ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪاﻧـﺪ. ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔـﺮوه شغلي ﺷـﺪ، ﺳـﻮال اصلي اﻳـﻦ اﺳـﺖ زﻧـﺎنِ ﺧﺮده ﻓﺮوش ﻣﺸﻐﻮل در ﻣﺘﺮو ﭼﻪ رواﻳﺘﻲ از ﻛﺎر در دوره اﭘﻴـﺪﻣﻲ ﻛﺮوﻧـﺎ و ﻣﺼـﺎﻳﺐ آن دارﻧـﺪ؟اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﻴﻖ، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺗﻤﺎﺗﻴﻚ اﺳﺖ. ﻣﻴﺪان ﭘﮋوﻫﺶ را زﻧﺎن ﺧﺮده ﻓﺮوش در ﻣﺘﺮوي ﺷﻬﺮ ﺗﻬـﺮان ﺗﺸﻜﻴﻞ مي دﻫﺪ ﻛﻪ در اﻳﺎم اﭘﻴﺪمي ﻛﺮوﻧﺎ و ﺑﻮﻳﮋه ﻣﻮجﻫﺎي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ آن ﻣﺸﻐﻮل ﺑـﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻮده اﻧﺪ، ﻓﺮاﻳﻨﺪ اﺷﺒﺎع دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم 21 ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ زﻧﺎن اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻢﻫﺎي ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از آزارجنسي و ﭘﻨﺎه ﺑﻪ ﻣﺘﺮو، زﻣﻴﻨﻪ معيشتي ﺷـﻜﻨﻨﺪه و آﺳـﻴﺐ ﭘـﺬﻳﺮ زﻧﺎن، ﻧﮕﺎه ﺗﺤﻘﻴﺮآﻣﻴﺰ دﻳﮕﺮان، ﺟﺪالﻫﺎي هميشگي ﺑـﺎ ﻣـﺄﻣﻮران، ﻣﺰﻳـﺖ ﻫـﺎي ﻛـﺎر در ﻣﺘـﺮو و ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎي ﻣﻀﺎﻋﻒ زﻧـﺎنِ ﻛـﺎر در ﻣﻴﺎنه اﭘﻴـﺪمي ﻛﻮرﻧـﺎ. ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴـﻖ ازﻧـﺎامني ﻓﺮاﮔﻴـﺮ و ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري ﻫﺎي ﻛﺎري زﻧﺎن ﺧﺮده ﻓﺮوش در ﻛﺴﺐ وﻛﺎرﻫﺎي ﻣﺘﺮو ﺣﻜﺎﻳﺖ دارد، ﻣﺎﻫﻴﺖ اﻳﻦ ﻧـﺎامني ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ آﻧﺎن در ﻻﻳﻪ ﻫﺎي ﭘﺎييني ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺳـﻄﻮح ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫـﺎي ﭘـﺎﻳﻴﻦ آﻧـﺎن، اﻧـﻮاع ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﻴﺮوني ﺑﺮاي ﻛﺎر، ﺟﺎﺑﺠﺎيي ﻫﺎ و اﻣﻨﻴﺖ شنغلي، ﺗﻮرم و اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﻴﻤﺖﻫﺎ، ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻘﺪار درآﻣﺪي، ﻋﺪم ﺣﻤﺎﻳﺖﻫﺎي ﺑﻴﻤـﻪ اي، ﺷـﻮك اﭘﻴـﺪمي ﻛﺮوﻧـﺎ و ﻓﺸـﺎرﻫﺎي ﺧـﺎﻧﻮادگي ﺑـﺮ ﻣﻴﮕﺮدد.