تأثير بازي‌هاي گروهي بر قضاوت اخلاقي دانش‌آموزان پسر پايۀ سوم ابتدايي

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير بازي‌هاي گروهي بر قضاوت اخلاقي دانش‌آموزان پسر پايۀ سوم ابتدايي بود. اين پژوهش، كاربردي و از نوع شبه‌‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعۀ پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان پسر پايۀ سوم ابتدايي شهرستان نورآباد دلفان بود كه در سال تحصيلي 1400-1399 مشغول به تحصيل بودند. نمونۀ آماري شامل دانش‌آموزان پسر پايۀ سوم بود كه به روش نمونه‌‌گيري دردسترس انتخاب شدند. آزمودني‌ها شامل 30 دانش‌آموز پسر در دو گروه 15 نفره بود كه به روش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. در مرحلۀ پيش‌آزمون، از پرسشنامه‌هاي قضاوت اخلاقي (MJT) استفاده شد. بعد از رواسازي پروتكل، گروه آزمايش طي ده جلسۀ 50 دقيقه‌اي براساس پروتكل تدوين‌شده در بازي‌هاي گروهي وارد شدند و گروه گواه در شرايط آزمايشي قرار نگرفتند. داده‌‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس و با نرم‌افزار SPSS نسخۀ 10 تحليل شد. يافته‌ها نشان داد پس از حذف اثر پيش‌آزمون، بين دو گروه، تفاوت معناداري وجود دارد و ميانگين قضاوت اخلاقي كل گروه آزمايش، افزايش يافته است. اندازۀ اثر به‌دست‌آمده (0.802=ŋ) بر تأثير بالاي بازي‌هاي گروهي در تبيين واريانس متغير قضاوت اخلاقي دانش‌آموزان صحه مي‌گذارد. درنتيجه مي‌توان از بازي‌هاي گروهي به‌عنوان بخشي از برنامه‌هاي توانمندسازي دانش‌آموزان استفاده كرد.