اثربخشي برنامۀ آموزش بخشايشگري بر اميدواري تحصيلي در ميان دانش‌آموزان قرباني قلدري

هدف پژوهش حاضر، ارزيابي اثربخشي برنامۀ آموزش بخشايشگري بر اميدواري تحصيلي در ميان دانش‌آموزان قرباني قلدري دورۀ اول متوسطه بود. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از نوع مطالعۀ نيمه‌تجربي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و داراي گروه كنترل با پيگيري يك‌ماهه بود. از جامعۀ دانش‌آموزان متوسطۀ شهر تبريز در سال تحصيلي 1399-1398، با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي، نمونه‌اي متشكل از 32 دانش‌آموز پسر قرباني قلدري انتخاب شدند و در دو گروه 16 نفري به‌صورت تصادفي قرار گرفتند. گروه آزمايش ده جلسه مداخلۀ آموزش بخشايشگري دريافت كرد. بعد از اتمام آموزش نمرات پس‌آزمون اخذ و با استفاده از روش كوواريانس چندمتغيره تحليل شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامۀ قرباني قلدري (BVS)، مقياس اميدواري تحصيلي (AHS) و بستۀ آموزش بخشايشگري بود. داده‌ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره در نرم‌افزار SPSS20 تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد آموزش بخشايشگري بر مؤلفه‌هاي اميدواري تحصيلي در ميان دانش‌آموزان قرباني قلدري در سطح 0.01 Pتأثير مثبت و معنادار دارد. براساس يافته‌ها مي‌توان گفت آموزش بخشايشگري مي‌تواند راهبرد مقابله‌اي مفيدي براي قربانيان قلدري باشد تا بتوانند براي غلبه بر آسيب‌هاي ناشي از تجارب گذشته يا وقايع آسيب‌زاي آينده، آن را به‌كار گيرند و با ايجاد احساسات مثبت، اميدواري خود را بهبود بخشند. به لحاظ كاربردي، آموزش بخشايشگري مي‌تواند به‌عنوان يك رويكرد مؤثر بالقوه توسط مربيان براي كمك به بهبود اميدواري تحصيلي و پيشگيري از قرباني‌شدن استفاده شود.