اثر بازخورد بر جهت‌گيري هدف‌هاي پيشرفت دانش‌آموزان: تعامل بين مرجع مقايسه و كانون تنظيم

پژوهش حاضر به‌منظور بررسي اثر نوع بازخورد و كانون تنظيم و تعامل آن‌ها بر جهت‌گيري هدف‌هاي پيشرفت دانش‌آموزان انجام گرفت. مطالعه از نظر هدف كاربردي بود و در آن، از روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون چهارگروهي استفاده شد. جامعۀ آماري تحقيق شامل كليۀ دانش‌آموزان دختر پايۀ ششم مدارس ناحيۀ 6 مشهد در سال تحصيلي 1399-1398 بود و از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي استفاده شد. شركت‌كنندگان 128 دانش‌آموز بودند كه به‌طور تصادفي در چهار گروه قرار گرفتند. همۀ آن‌ها قبل و بعد از مداخله، پرسشنامۀ جهت‌گيري هدف پيشرفت اليوت و مك‌گريگور (AGQ-R) را تكميل كردند. داده‌ها با مدل تحليل كوواريانس عاملي و با نرم‌افزار SPSS-24 تحليل شد. يافته‌ها نشان داد بازخورد خودارجاعي در شرايطي كه كانون تنظيم ارتقا بود، موجب افزايش هدف‌هاي پيشرفت تبحري گرايشي شد، اما در شرايطي كه كانون تنظيم پيشگيري بود، هدف‌هاي پيشرفت تبحري اجتنابي را افزايش نداد. بازخورد هنجاري در شرايطي كه كانون تنظيم ارتقا بود، موجب افزايش جهت‌گيري هدف‌هاي عملكردي گرايشي شد و در شرايطي كه كانون تنظيم پيشگيري بود، به افزايش هدف‌هاي پيشرفت عملكردي اجتنابي انجاميد. با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش، مي‌توان گفت بازخورد، يكي از عوامل بسيار مهم در شكل‌گيري هدف‌هاي پيشرفت دانش‌آموزان است. نوع جهت‌گيري انتخابي سبب مي‌شود دانش‌آموزان رفتارها و پيامدهاي عاطفي مختلفي را دنبال كنند. درنهايت تلويحات كاربردي يافته‌ها مورد بحث قرار گرفت.