اثربخشي آموزش گروهي مبتني بر نظريۀ عقلاني-هيجاني-رفتاري (REBT) بر ارتقاي عزت‌نفس و كاهش فرسودگي شغلي در مردان شاغل متأهل

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش گروهي مبتني بر نظريۀ عقلاني-هيجاني-رفتاري (REBT) بر ارتقاي عزت‌نفس و كاهش فرسودگي شغلي مردان شاغل متأهل بود. پژوهش حاضر به‌لحاظ هدف كاربردي است و يك مطالعۀ شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل به همراه دورۀ پيگيري يك‌ماهه است. جامعۀ آماري مطالعه شامل مردان شاغل متأهل شهر تهران در زمستان 1399 بود. نمونۀ پژوهش شامل 40 نفر بود كه با معيارهاي ورود به پژوهش مطابقت داشتند و از طريق روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و به‌طور تصادفي در گروه آزمايش و گروه كنترل (هر گروه 20 نفر) قرار داده شدند. آموزش گروهي مبتني بر نظريۀ عقلاني-هيجاني-رفتاري طي هشت جلسه هفتگي فقط در گروه آزمايش اعمال شد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامۀ عزت‌نفس كوپر اسميت (CSEI) و پرسشنامۀ فرسودگي شغلي مزلاك (MBI) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS-25 و به روش تحليل كوواريانس (ANCOVA)، تحليل واريانس (ANOVA) يك‌راهه با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بن‌فروني انجام گرفت. يافته‌ها نشان‌دهندۀ افزايش معنادار سطح عزت‌نفس در گروه آزمايش بود و اين تأثير در مرحلۀ پيگيري پايدار مانده است (0.001 P). در خصوص فرسودگي شغلي، اثربخشي مداخله در دو خرده‌مقياس اين متغير در گروه آزمايش معنادار بود و اين تأثيرات پايداري در مرحلۀ پيگيري حفظ شدند (0.001 P). درنتيجه، آموزش گروهي مبتني بر REBT مي‌تواند مداخله‌اي مناسب به‌منظور ارتقاي عزت‌نفس و همچنين بهبود دو خرده‌مقياس از سه مؤلفۀ فرسودگي شغلي باشد.