نقش ميانجي ادراك اجتماعي در ارتباط بين تعامل مادر-كودك و مهارت‌هاي اجتماعي كودك از نظر مادران داراي كودك پيش‌دبستاني

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ميانجي ادراك اجتماعي در ارتباط بين تعامل مادر-كودك و مهارت‌هاي اجتماعي از ديدگاه مادران داراي كودك پيش‌دبستاني بود. اين مطالعه، پژوهشي همبستگي است كه با استفاده از روش تحليل معادلات ساختاري انجام گرفت. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ مادران كودكان پيش‌دبستاني شهر نايين در سال 1399 بود. نمونۀ مورد مطالعه شامل 179 مادر بود كه به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي مهارت‌هاي اجتماعي (SSRS)، تعامل مادر-كودك (MPCIS) و ادراك اجتماعي (CSUS) جمع‌آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها به روش تحليل معادلات ساختاري و به كمك نرم‌افزار AMOS صورت گرفت. يافته‌ها نشان داد ضريب مسير مستقيم تعامل مادر-كودك به مهارت‌هاي اجتماعي و ادراك اجتماعي و همچنين ادراك اجتماعي به مهارت‌هاي اجتماعي مثبت و معنادار است (0.01 p). علاوه‌براين، ضريب غيرمستقيم ارتباط بين تعامل مادر-كودك و مهارت‌هاي اجتماعي با واسطۀ ادراك اجتماعي معنادار است (0.05 p). براساس يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه كيفيت تعامل مادر-كودك نه‌تنها مي‌تواند به‌طور مستقيم مهارت‌هاي اجتماعي كودك را تبيين كند، بلكه به‌طور غيرمستقيم از طريق افزايش ميزان ادراك اجتماعي كودك نيز مي‌تواند موجب بهبود مهارت‌هاي اجتماعي كودك شود.