ارزيابي روغن سوخته و تراشه‌ آسفالتي بر روي برخي خصوصيات مخلوط آسفالتي گرم

در اين پژوهش با استفاده از آزمايش تجزيه آسفالت بر اساس استاندارد AASHTO – T164 بررسي مي‌شود كه روغن سوخته و تراشه‌هاي آسفالتي چگونه بر روي خصوصيات آسفالت گرم تاثير مي‌گذارند. در اين تحقيق روغن سوخته با درصدهاي متفاوت به قير فرسوده شده كه با روش استراكشن از آسفالت فرسوده استخراج شده بود اضافه شد و تحت آزمايش هاي درجه نفوذ و نقطه نرمي قرار گرفت. اضافه كردن ماده جوان كننده باعث افزايش استقامت مارشال گرديد علت اين امر تامين چسبندگي و پيوستگي لازم بين سنگدانه و مواد قيري مي‌باشد ولي با اضافه شدن درصد ماده جوان كننده و افزايش درجه نفوذ قير، از چسبندگي و پيوستگي مواد قيري و سنگدانه ها كاسته مي‌شود، كه اين امر منجر به كاهش استقامت نمونه ها خواهد شد كه با 20درصد روغن سوخته قير فرسوده احياء شده و با استفاده در مخلوط آسفالتي حاصل از اختلاط تراشه‌هاي آسفالت و مصالح جديد بررسي گرديد كه استفاده از 50 درصد تراشه آسفالت جهت بهبود خصوصيات فيزيكي مخلوط پيشنهاد مي‌گردد. نتايج به دست آمده نشان دهنده تاثير روغن سوخته به عنوان جوان كننده براي قير فرسوده بوده و با افزايش درصد ماده جوان كننده پارامتر هاي قير فرسوده نيز بهبود مي‌يابد و همچنين با بالا رفتن درصد تراشه هاي آسفالت (RAP) در نمونه هاي كه بدون اضافه كردن قير جديد ساخته شده اند، استحكام و مقاومت نيز افزايش يافته و به تبع آن نسبت مارشال نيز افزايش يافته است.