تأثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر امنيت و سلامت رواني همسران جانبازان

اهداف: همسران در نقش مراقبت‌كننده از جانبازان علاوه بر درگيري با مسائل و مشكلات آنان مجبور به ايفاي نقش‌هاي متفاوت در خانواده ازجمله همسري، مادري و فرزندپروي هستند و فشارهاي بسيار زيادي بر آنان وارد مي‌كند. همين امر مي‌تواند امنيت و سلامت رواني آنها را تهديد كرده و اثرات نامطلوبي نيز بر خانواده‌هايشان بگذارد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر امنيت و سلامت رواني همسران جانبازان انجام شد. مواد و روش‌ها: طرح اين پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش، تمامي همسران جانبازان بستري در بيمارستان نيايش تهران بود كه از اين جامعه، 30 نفر به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در 2 گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه امنيت رواني-اجتماعي مزلو (1992) و سلامت رواني گلدبرگ (2008) استفاده شد. در پرسش‌نامه سلامت رواني، نمره پايين‌تر نشان‌دهنده سلامت رواني بالاتر است. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل كوواريانس در نرم‌افزار SPSS 25 انجام شد. يافته‌ها: داده‌هاي پژوهش براي 30 نفر از همسران جانبازان در دو گروه آزمايش و كنترل مورد بررسي قرار گرفت كه ميانگين سني آنها 4/61±48/5 بود. در مرحله پيش‌آزمون ميانگين نمرات امنيت رواني-اجتماعي و سلامت رواني در گروه كنترل و آزمايش تفاوت چنداني با يكديگر نداشتند اما در پس‌آزمون براي گروه آزمايش به ترتيب 4/24±33/05 و 4/54±54/05 و براي گروه كنترل به ترتيب 3/31±29/95 و 4/65±57/30 به‌دست آمد. نتايج پژوهش نشان داد، درمان پذيرش و تعهد بر امنيت رواني-اجتماعي و سلامت رواني همسران جانبازان با توان آماري بالاي 0/999 تأثير داشت (0/01 p) و باعث افزايش امنيت رواني-اجتماعي و كاهش نمرات سلامت رواني در همسران جانبازان شد. نتيجه‌گيري: درمان پذيرش و تعهد باعث افزايش امنيت رواني-اجتماعي و سلامت رواني همسران جانبازان مي‌شود.