راهكارهاي اجرايي كردن قانون بستن كلاه ايمني: يك تحليل محتوا

اهداف: ميزان جديت حوزه هاي نظارتي در برخورد با كساني كه از قانون بستن كلاه ايمني تبعيت نميكنند، پايين است. هدف از اين مطالعه، تبيين راهكارهاي پيشنهادشده حل مشكل اجرايي كردن قانون بستن كلاه ايمني از ديد حوزه هاي نظارتي و موتورسواران بود. مواد و روشها: اين مطالعه كيفي از نوع تحليل محتواي قراردادي، در سال 1400 در شهر رشت انجام شد. ابزار جمع آوري تجارب، سؤالات باز و مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته بود. به منظور شناسايي مشاركت كنندگان از حوزه هاي نظارتي، از روش بارش افكار و منحني هاي تيغ ماهي استفاده شد. انتخاب بقيه مشاركت كنندگان با روش گلوله برفي بود. انتخاب نمونه ها با رعايت اصل حداكثر تنوع براي دستيابي به طيف متنوعي از تجارب صورت گرفت. نمونه گيري تا اشباع اطلاعات، يعني عدم تشكيل طبقات و زير طبقات و اطلاعات جديد ادامه يافت. تحليل كيفي دادهها، با استفاده از سه مرحله تحليل ( شامل آمادگي، سازماندهي و گزارش نتايج انجام شد. از چهار معيار مقبوليت گوبا و محتواي گرانهام و الندمن )2004 لينكن براي استحكام بخشيدن به نتايج بخش كيفي استفاده شد. تجارب تعداد 20 مشاركت كننده مرد؛ 4نفراز اعضاي هيئت علمي دانشگاه، 3 نفر پليس راه / راهنمايي و 4 نفر موتورسوار بودند، ثبت شد. نتايج نشان داد كه راهكارهاي اجرايي كردن قانون بستن كلاه ايمني از چهار طبقه با اسامي؛ راهكارهاي سخت، راهكارهاي اصلاحي، راهكارهاي پشتيباني و راهكارهاي نرم، به علاوه 14 زير طبقه و 54 كد تشكيل شد. نتيجه گيري: استفاده از راهكارهاي سخت همچون اهتمام و جديت حوزه هاي نظارتي در اجراي قانون بستن كلاه ايمني و راهكارهاي اصلاحي نظير تدوين قانو نهاي جديد و اصلاح قوانين موجود، راهكارهاي پشتيباني همچون حمايت از پليس و موتورسوار در پايان راهكارهاي نرمي همچون آموزش و فرهنگ سازي و استفاده از رسانه هاي ارتبا ط جمعي در اجرايي نمودن اين قوانين، مؤثرند.