عوامل موثر بر كارايي انرژي در بخش صنعت با تاكيد بر اثرات آستانه‌اي زيرساخت‌هاي حمل و نقل جاده‌اي

هدف اصلي اين مطالعه تحليل اثر زيرساخت‌هاي حمل و نقل آن بر كارايي انرژي صنعت در استان‌هاي ايران است. رشد سريع صنايع در جهان طي چند سال اخير منجر به افزايش مصرف انرژي و انتشار كربن دي‌اكسيد شده است. كارايي انرژي مفهوم مهمي در اقتصاد است كه طبق گفته محققان اين حوزه، زمينه‌ساز رشد اقتصادي، امنيت انرژي، كاهش گازهاي گلخانه‌اي و پايداري انرژي است و عوامل مختلفي بر آن اثر مي‌گذارند. يكي از عوامل موثر بر كارايي انرژي زيرساخت‌هاي حمل و نقل است كه به‌عنوان سرمايه اصلي توسعه اجتماعي، مي‌تواند از طريق مكانيسم‌هاي گوناگوني مانند بر كارايي انرژي اثر بگذارد. اين زيرساخت‌ها مي‌توانند از كانال‌هاي اقتصاد مقياس، اثر سرريز فناوري و ساير عوامل خارجي و اثر رقابت ميان بنگاه‌هاي توليدي بر كارايي انرژي اثرات متفاوتي داشته باشند. اين مطالعه مبتني بر داده‌هاي ساليانه 1397-1398 و با استفاده از مدل پنل آستانه نشان داد كه زيرساخت‌هاي حمل و نقل اثر غيرخطي بر كارايي انرژي دارد؛ به طوري كه  هنگامي كه لگاريتم توليد ناخالص داخلي حقيقي بالاتر از آستانه دوم (66/15) باشد، زيرساخت‌هاي حمل و نقل كارايي انرژي را به‌صورت معناداري ارتقا مي‌دهند و هنگامي كه لگاريتم توليد ناخالص داخلي كمتر از آستانه اول (64/14) باشد، گسترش اين نوع زيرساخت‌ها، كارايي انرژي صنعت را كاهش مي‌دهد و ميان دو آستانه زيرساخت‌هاي حمل و نقل اثري بر كارايي انرژي صنعت ندارد. علاوه بر اين، پيشرفت تكنولوژي و قيمت انرژي نيز اثر مثبت و معناداري بر كارايي انرژي صنعت دارد.