اولويت‌بندي اهميت مجموعه‌هاي غيردولتي در حفاظت از ذخيره‌گاه‌هاي زيست‌كره با استفاده از TOPSIS (مطالعه موردي: پارك ملي گلستان)

پارك ملي گلستان، قديمي‌ترين پارك ملي ثبت شده در كشور ايران و پناهگاهي كم‌نظير براي حيات‌وحش است كه اين منطقه در سال ۱۹۵۷ ميلادي به‌عنوان يكي از ذخيره گاه هاي زيست كره در ايران توسط يونسكو به ثبت رسيده است. بخش‌هاي غيردولتي متفاوتي در حفاظت از اين پارك نقش دارند كه هدف از مطالعه حاضر اولويت بندي اهميت نقش آنها در حفاظت از آن مي‌باشد. بدين منظور شاخص‌هاي مشاركتي جلوگيري از تخريب جنگل، آموزش جوامع محلي، اطفاء حريق، مقابله با شكارچيان، جلوگيري از ورود دام، پيشگيري از حريق، پاك‌سازي محيط و نمره عملكرد براي مجموعه‌هاي غيردولتي سازمان‌هاي مردم‌نهاد، همياران طبيعت و جوامع محلي با استفاده از پرسش‌نامه مورد بررسي قرار گرفت و وزن هر يك از شاخص‌ها با استفاده از آنتروپي شانون محاسبه گرديد و در نهايت با استفاده از مدل TOPSIS اهميت هر يك از جوامع تأثيرگذار در مديريت پارك اولويت‌بندي شد. در اين مطالعه اهميت بالاي شاخص‌هاي مشاركتي جلوگيري از تخريب جنگل، همكاري با اداره محيط‌زيست، مقابله با شكارچيان غيرمجاز و پاك‌سازي محيط در مديريت پارك به ترتيب با وزن‌هاي 0.337، 0.187، 0.145 و 0.112 بدست آمد. نتايج همچنين اهميت بالاي سازمان‌هاي مردم‌نهاد را با وزن 0.87 در مديريت مشاركتي پارك نشان مي هد به‌طوري‌كه جوامع محلي و همياران طبيعت با وزن‌هاي 0.36 و 0.06 در اولويت‌هاي بعدي قرار گرفتند. ازآنجاكه پارك با داشتن وسعت بالا و شرايط منطقه‌اي خاص تحت‌تأثير تنش‌هاي محيطي و انساني است باتوجه‌به نتايج بدست آمده از اين مطالعه مي‌توان گفت سازمان‌هاي مردم‌نهاد و جوامع محلي داراي ظرفيت مناسبي در شاخص‌هاي مديريت پارك هستند