حكم فقهي ممتنعين زكات از منظر آيات و روايات

زﻛﺎت ﻣﺎل از واﺟﺒﺎت دﻳﻦ اﺳﻼم اﺳﺖ كه در آيات متعددي از قرآن به آن اشاره شده است. در زمان پيامبر(ص) و ائمه اطهار(ع)، امتناع از پرداخت زكات مذموم بوده و تعزيراتي براي اين جرم منظور مي‏شده است. فقها نيز به استناد آيات و روايات در مورد ممتنعين زكات، فتوا بر مذمت داده و احكامي براي آنان صادر كرده‏اند. پژوهش حاضر كه به شيوه توصيفي و تحليلي تدوين يافته است، پس از مفهوم‌شناسي و بررسي آثار، احكام و تعزير ممتنعين زكات، در پي پاسخ به اين سؤالات است كه در آيات و روايات چه تعزيراتي براي ممتنع زكات بيان شده و امكان بهره‌وري از آيات و روايات در عصر حاضر چگونه است. يافته‎هاي حاصل از اين پژوهش، نشان مي‎دهد، مشهور فقها به تعزير ممتنع زكات معتقدند و گرچه در فقه براي وي، مجازات تعيين شده است، اما به نظر مي‎رسد ترك واجب شرعي به استناد برخي روايات و قاعده درء، قابل تعزير نيست و از نظر قانوني نيز جرم محسوب نمي‎شود و براي آن مجازاتي تعيين نشده است.