تغييرات مكاني و زماني كيفيت آب‌هاي زيرزميني دشت دامغان با استفاده از زمين آمار

دشت دامغان در استان سمنان به دليل كمبود منابع آب نيازمند بررسي وضعيت منابع آبي براي مديريت بهتر است. منابع آبي قابل استفاده در اين منطقه از چشمه و چاه تأمين مي‏شود. پژوهش حاضر با هدف تهيۀ نقشۀ توزيع مكاني پارامترهاي كيفي آب زيرزميني و مقايسۀ آن‏ها در نقاط متفاوت سطح آبخوان با استفاده از روش‏هاي زمين‏آماري پرداخته است. متغيرهاي اندازه‏گيري شامل ( +TDS، pH،EC، HCO3، Cl-، Ca++، Na، %Na+، SO4^-2) هستند. نتايج حاصل از آمار توصيفي در چاه عميق نشان داد بيشترين درصد تغييرات مربوط به متغيرهايMg  و SO4^-2 و كمترين درصد تغييرات به pH اختصاص دارد. بيشترين درصد تغييرات در چاه نيمه‌عميق مربوط به متغير -HCO3و در چشمه مربوط به Cl است. همچنين، بيشترين درصد تغييرات در قنات به كلر و كلسيم و كمترين درصد تغييرات به TDS اختصاص دارد. بيشترين درصد تغييرات در چاه نيمه‌عميق به آنيون بي‌كربنات اختصاص يافت و كمترين درصد تغييرات مربوط به pH است. در بين منابع آب زيرزميني، چشمه نتايج بهتري از نظر ضرايب رگرسيوني و مدل‏هاي واريوگرامي از خود نشان داد. نتايج حاصل از تغييرات زماني بيانگر آن بود كه پارامترهاي كيفي اندازه‏گيري‌شده بيشترين تغييرات را در فصل پاييز و اواخر بهار داشته‏اند. نتيجۀ كلي اين تحقيق بيانگر آن است كه روش كريجينگ با سمي‏واريوگرام‏هاي كروي روش مناسبي براي ميانيابي ارزيابي مكاني متغيرهاي كيفي آب‏هاي زيرزميني دشت دامغان به‏ شمار مي‏رود.