ارزيابي صحت روش‌هاي سنجش از دور در استخراج و پايش تغييرات پهنۀ آبي درياچۀ زريبار

منابع آب نقش بسيار مهمي در زندگي انسان، گياهان و جانوران ايفا مي‏كند. استخراج و تعيين ميزان تغييرات نواحي آبي مي‏تواند در پيش‏بيني بسياري از مشكلات كارساز باشد. امروزه، روش‏ها و الگوريتم‏هاي زيادي با استفاده از داده‏هاي سنجش‏ازدور براي پايش تغييرات آب معرفي ‏شده است. بنابراين، بررسي صحت اين روش‏ها بسيار لازم و ضروري است. در همين راستا، هدف مطالعۀ حاضر ارزيابي صحت روش‏هاي سنجش‏ازدور براي پايش آب درياچۀ زريبار طي يك دورۀ 33 ساله (1984 تا 2017) است. از اين‏رو، بعد از تصحيحات تصاوير پهنۀ درياچۀ زريبار با استفاده از الگوريتم‏هاي حداكثر احتمال، حداقل فاصله، فاصلۀ ماهالانويي، ماشين بردار پشتيبان و شاخص‏هاي NDWI، MNDWI و AWEI در محيط نرم‏افزارهاي ENVI5.3 و ArcGIS10.4 استخراج شد و سپس، اعتبارسنجي روش‏ها با استفاده از نقاط كنترل زميني انجام گرفت. مطابق نتايج به‏دست‏آمده تمامي روش‏ها از صحت كلي80 درصد برخوردار هستند، اما الگوريتم‏هاي ماشين بردار پشتيبان و حداكثر احتمال با صحت كلي بيش از 90 درصد صحت بيشتري دار‌ند. همچنين، نتايج بررسي تغييرات آب درياچه نشان مي‎دهد طي دورۀ 1984 تا 2017 مساحت آب درياچه بر اساس الگوريتم‏هاي ماشين بردار پشتيبان و حداكثر احتمال به‌ترتيب 738.46 هكتار (46.83 درصد) و 613.06 هكتار (42.45 درصد) كاهش‏ يافته است. همچنين، در همين دوره بر اساس الگوريتم‏هاي ماشين بردار پشتيبان و الگوريتم حداكثر احتمال به‌ترتيب 47.35 درصد و 36.22 درصد به مساحت نيزارهاي سطح درياچه افزوده ‏شده است. با توجه به روند كاهشي آب درياچه و به‌خصوص روند افزايشي نيزارهاي سطح درياچه لزوم برنامه‏ريزي صحيح براي جلوگيري از هدررفت آب و از بين بردن نيزارها در اين ناحيه بيش‏ از پيش احساس مي‏شود.