طراحي مدل كيفي عوامل موثر بر توسعه شركت‌هاي دانش‌بنيان ورزشي

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل كيفي عوامل موثر بر توسعه شركت‌هاي دانش‌بنيان ورزشي بود. روش پژوهش از نوع كيفي و مبتني بر نظريه‌پردازي داده‌‌‌‌بنياد مي‌باشد. جامعه آماري شامل اعضاي هيئت‌ علمي، دانشجويان دكتري مديريت ورزشي، مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان، پارك‌هاي علم و فناوري، مراكز رشد ورزشي و غير ورزشي بود. روش نمونه‌گيري در ابتدا هدفمند و در ادامه به صورت گلوله برفي بود. 14 مصاحبة اكتشافي عميق و نيمه‌ساختاريافته اجرا شد و تا مرحلة اشباع نظري ادامه يافت. تجزيه و تحليل اطلاعات به روش استراوس و كوربين(1998) صورت گرفت. با استفاده از تكنيك كدگذاري باز، 205 مفهوم اوليه تعئين شد. با دسته‌بندي اين مفاهيم، 86 مقوله فرعي شكل گرفت. در مرحله كدگذاري محوري، 28 مقوله نهايي در قالب مدل پارادايمي داده‌‌بنياد يكپارچه شد. در قالب مدل پارادايمي، شرايط علّي(نيروي كار آموزش‌ديده، فرصت كارآفرينانه ‌ورزشي، ويژگي‌هاي فردي، منابع مالي، ارتباطات محيطي)، عوامل زمينه‌اي(فرهنگ عمومي، نظام اداري كشور، شرايط اقتصادي، سياسي، دانشگاه‌ها)، عوامل مداخله‌گر(ماهيت صنعت ورزش، نابساماني ورزش كشور، وضعيت بازار هدف، فضاي كسب‌و‌كار، توانمندي توليدي و فني)، راهبردها(جهاني‌سازي، واگذاري باشگاه‌ها به بخش خصوصي، اصلاح قوانين، توانمندسازي پارك‌هاي علم و فناوري، ارتقاي توانمندي بازاريابي و برندسازي)، پيامدها(توسعه پايدار، توسعه صنعت ورزش كشور، رشد اقتصادي) شناسايي شدند. پيشنهاد مي‌شود از طريق آشناسازي و هدايت فارغ‌التحصيلان تربيت‌بدني و مربيان ورزشي به مراكز رشد و پارك‌هاي علم و فناوري و جلب حمايت دولت، موجبات توسعه شركت‌هاي دانش‌بينان ورزشي فراهم گردد، تا از اين رهگذر با توسعه صنعت ورزش رشد اقتصادي كشور نيز ارتقاء يابد.