طراحي مدل عوامل موثر بر توسعه رشته ورزشي هنرهاي دفاعي ايرانيان

پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل موثر بر توسعه رشته ورزشي هنرهاي دفاعي در قالب يك مدل انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع آميخته اكتشافي مي‌باشد كه در بخش كيفي از روش گراندد تئوري استفاده شد و در بخش كمي از روش تحليل معادلات ساختاري با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته در بخش كيفي استفاده گرديد كه روايي و پايايي آن مورد تاييد قرار گرفته است. جامعۀ آماري در بخش كيفي شامل تمامي اساتيد مديريت ورزشي، صاحب نظران و متخصصان در حيطه ورزش‌هاي رزمي بودند كه در نهايت 16 نفر پس از به حد اشباع رسيدن به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. جامعه آماري در بخش كمي نيز شامل اساتيد و دانشجويان رشته تربيت بدني و همچنين متخصصان و ورزشكاران ورزش‌هاي رزمي مي‌باشند كه 347 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. در مرحله كيفي پژوهش 127 مضمون براي عوامل اثرگذار بر توسعه رشته ورزشي هنرهاي دفاعي حاصل شد كه طي فرآيند كدگذاري محوري از اين مضمون‌ها 11 عامل شناسايي گرديد. همچنين نتايج نشان داد كه از 12 متغير شناسايي شده در مصاحبه كيفي، 10 متغير به بر توسعه اين رشته اثرگذار بودند كه اولويت بندي متغيرهاي شناسايي شده از ديد نمونه‌هاي آماري پژوهش به ترتيب شامل عامل مديريتي با 39 درصد، حمايت رسانه‌ها با 32 درصد، مالي، منابع انساني با 28 درصد، زيرساخت‌ها با 27 درصد، تبليغات و معرفي رشته با 24 درصد، كسب موفقيت با 22 درصد، ليگ منظم با 22 درصد، استعداديابي با 19 درصد، حمايت سازماني با 14 درصد بودند و عامل فرهنگي و اجتماعي با 4 درصد و در نهايت تحقيق و توسعه با 2 درصد اثر معناداري را نداشتند. از اين‌رو با توجه به اهميت توسعه اين رشته در داخل و خارج از كشور، به مديران اين رشته ورزشي پيشنهاد مي‌شود بر اساس اولويت، برنامه‌ريزي و سرمايه‌گذاري لازم را جهت توسعه اين رشته ورزشي انجام دهند.