ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺣﺘﻤﺎﻻﺗﯽ ﺗﺮاوش در ﺳﺪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮ ي از روش ﻣﻮﻧﺖ ﮐﺎرﻟﻮ و ﺑﺎ روﯾﮑﺮدي ﺑﺮ ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮي ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻫﻨﺪﺳﮥ ﺑﺪﻧﻪ

مسائل مهندسي مرتبط با خاك داراي درجه‌اي از عدم قطعيت در ذات خود هستند و اخيراً همين امر موجب توجه مهندسين به روش‌هاي احتمالاتي به‌جاي رويكردهاي تعيني و سنتي شده است. هدف تحقيق بررسي عوامل دخيل در تراوش از سد خاكي، با بهره‌گيري از مفاهيم احتمالاتي الگوريتم مونت‌كارلو و اجزاي محدود است كه به اين منظور كد تراوش در زبان برنامه‌نويسي فرترن توسعه داده‌شده است. نتايج حاصل از تحليل تعيني براي تغييرات ارتفاع آب پايين‌دست به ارتفاع مخزن (Hd/Hup) در بازه بين 0.02 و 0.79 بر روي مقدار نشت نشانگر اين است كه با افزايش اين نسبت، مقدار تراوش به‌طور خطي سير كاهشي دارد ولي لزوماً اين تغييرات به‌صورت اكيداً نزولي نيست. همچنين مقايسه توابع توزيع فراواني (PDF) و تجمعي (CDF) به‌دست‌آمده براي تحليل عدم قطعيت با روش مونت‌كارلو براي نسبت‌هاي متغير از Hd/Hup نيز مؤيد نتيجه قبلي است. در بررسي هندسي سد خاكي نيز نتايج نشان مي‌دهد كه با جابجايي تاج در جهت بالادست ميانگين دبي نشت احتمالاتي كاهش و با كاهش عرض تاج، اين مقدار افزايش مي‌يابد. در همه مدل‌ها، دبي تراوش در حالت تعيني محافظه‌كارانه و حداكثر 270 درصد بيشتر از دبي تراوش در تحليل مونت‌كارلو است.