بررسي نقش فضاي گردشگري مناطق شهري بر ارتقاء خدمات فرهنگي اكوسيستم (مطالعه موردي: منطقه يك شهر اردبيل)

گردشگري مي‌تواند با تغييردادن فرهنگ، ميزان دريافت خدمات فرهنگي اكوسيستم را تغيير دهد. منطقه يك شهر اردبيل به عنوان يك فضاي گردشگري و به دليل وجود جاذبه‌هاي مختلف همواره به عنوان يكي از مقاصد گردشگران داخلي و خارجي شناخته مي‌شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش فضاي گردشگري منطقه يك شهر اردبيل بر ارتقاء خدمات فرهنگي اكوسيستم تدوين شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع كاربردي است. روش تحقيق در اين پژوهش تركيبي(كمي و كيفي) است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و اطلاعات از روش پيمايشي(پرسشنامه) و نرم افزارهاي تحليل آماري SPSS و SMART PLS استفاده شده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل پرسشنامه‌ها نشان مي‌دهد كه بين فضاي گردشگري در منطقه يك شهر اردبيل و ارتقاء خدمات فرهنگي اكوسيستم رابطه معني‌داري وجود دارد. همچنين نتايج حاصل بكارگيري تكنيك كوپراس براي رتبه‌بندي عوامل خدمات فرهنگي اكوسيستم در ميزان تاثيرپذيري از فضاي گردشگري منطقه يك شهر اردبيل نشان مي‌دهد كه عامل دانش و ارزشهاي آموزشي با بيشترين ميزان Qi (0.213) در جايگاه نخست قرار دارد.