تحليل فضايي توسعه فرهنگي در شهرستان‌هاي استان كرمانشاه

پيش شرط هر توسعه‌اي، توسعه‌ي فرهنگي است، توسعه بدون دست‌يابي به فرهنگ خاص آن، امكان‌پذير نيست.در مجموع توسعه فرهنگي را مي‌توان فرآيند ارتقاء شئون گوناگون فرهنگ جامعه در راستاي اهداف مطلوب دانست كه زمينه‌ساز رشد و تعالي انسان‌ها خواهد شد. هدف اصلي پژوهش حاضر تحليل فضايي توسعه فرهنگي در استان كرمانشاه‌ مي‌باشد، نوع تحقيق كاربردي و از لحاظ روش‌ توصيفي تحليلي محسوب مي‌شود. جامعه آماري آن چهارده شهرستان استان كرمانشاه مي‌باشد، كه داده‌هاي مورد نياز از سالنامه آماري استان كرمانشاه جمع‌آوري شده است. براي رتبه‌بندي و سطح‌بندي شهرستان‌ها از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چند معياره ‌SAR، ARAS و WASPAS، جهت ادغام نتايج از تكنيك كاندرست استفاده گرديد و از روش CVبراي مشخص كردن اين كه كدام شاخص بيشترين اختلاف و نابرابري را دارا مي‌باشد استفاده شد. نتايج حاصل از تكنيك كاندرست نشان مي‌دهد، سه شهرستان (43/21 درصد) برخوردار، سه شهرستان (43/21 درصد) نسبتاً‌ برخوردار، چهار شهرستان (57/28 درصد) نيمه‌برخوردار و چهار شهرستان (57/28 درصد) محروم مي‌باشند كه اين نتايج نشان دهنده‌ي نابرابري اختلاف و نابرابري در توزيع فضايي شاخص‌ فرهنگي در سطح شهرستان‌هاي استان دارد. با استفاده از روش CV مشخص شد بيشترين اختلاف نابرابري مربوط به تعداد سينما، تعداد سالن سينما و گنجايش تعداد صندلي سينما و كمترين نابرابري مر‌بوط به تعداد چاپخانه دولتي مي‌باشد. در نهايت با استفاده از روش درصد تغييرات مشخص شد مدل ARAS روش مناسب‌تري نسبت به مدل‌ها (‌SAR و WASPAS‌) جهت سنجش وضعيت توسعه فرهنگي شهرستان‌ها است زيرا نتايج حاصل از اين مدل داراي كمترين درصد و شدت تغييرات نسبت به مدل‌هاي ديگر دارد.