ارزيابي اثرات نواحي صنعتي بر كيفيت منابع آب زيرزميني با استفاده از مدل DRASTIC

در گذشته مكان‌يابي مناطق صنعتي بدون ديدگاه آمايش سرزمين و توجه به پارامترهاي زيست‌محيطي به‌ويژه رعايت حريم مناسب از منابع آب زيرزميني صورت پذيرفته است. بنابراين، در اين مطالعه از مدل DRASTIC جهت بررسي آسيب‌پذيري آبخوان واقع‌شده در محدوده شهرك صنعتي علويجه و ارائه تمهيدات استفاده گرديد. ارزيابي آسيب‌پذيري آبخوان با استفاده از 7 پارامتر مؤثر بر انتقال آلاينده‌ها شامل عمق آب زيرزميني، تغذيه خالص، محيط آبخوان، محيط خاك، توپوگرافي، تأثير محيط غيراشباع و هدايت هيدروليكي آبخوان در مدل DRASTIC انجام گرفت. نقشه‌هاي موضوعي پارامترهاي موردنياز پس از تشكيل بانك اطلاعات به كمك داده‌هاي مكاني، كمي و كيفي مربوط در محيط سامانه اطلاعات جغرافيايي تهيه و تلفيق شدند. در محدوده مورد مطالعه آسيب‌پذيري آبخوان به 2 محدوده آسيب‌پذيري كم و متوسط قرار دارد. نواحي غربي شهرك صنعتي به دليل رتبه بالاتر تغذيه آبخوان و محيط خاك از پتانسيل آسيب‌پذيري بالاتري نسبت به بخش شرقي برخوردار است. در انتها تمهيدات لازم جهت كاهش احتمال انتقال آلاينده‌ها به آبخوان از جمله ممانعت از توسعه و ايجاد نواحي صنعتي جديد روي آبخوان، بازچرخاني و كمينه‌سازي پساب‌هاي صنعتي در فرايند توليد ، سرمايه‌گذاري در ايجاد تصفيه‌خانه و استحصال پساب شهر علويجه جهت استفاده در صنعت، الزام اتصال تمامي واحدهاي صنعتي به سيستم تصفيه‌خانه، برنامه پايش و اندازه‌گيري و غيره پيشنهاد گرديد.