پهنه‌بندي و برآورد ميزان حركات دامنه‌اي و مخاطرات آن در شهرستان هشترود با استفاده از تداخل‌سنجي راداري و مدل MABAC

زمين‌لغزش يكي از انواع ناپايداري دامنه‌اي است كه هرساله خسارات مالي و جاني فراواني بر جاي مي‌گذارد. در پژوهش حاضر، كارايي مدل  MABACو تداخل‌سنجي رادار در پهنه‌بندي خطر وقوع زمين‌لغزش در شهر هشترود ارزيابي شد. فرايند كار تلفيقي از روش‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي است. به اين منظور ابتدا نقشۀ زمين‌لغزش‌هاي منطقه با بازديدهاي ميداني تهيه شد. سپس با مرور و بررسي منابع، عوامل احتمالي مؤثر در فرايند بروز زمين‌لغزش استخراج و بررسي شدند. نقشۀ حاصل در پنج كلاس خطر، طبقه‌بندي شده و با توجه به زمين‌لغزش‌هاي رخ‌داده در محدودۀ پژوهش ارزيابي شد. با توجه به نتيجۀ ارزيابي، مدل‌هاي به‌كاررفته، قابليت مناسبي براي پيش‌بيني وقوع زمين‌لغزش نشان مي‌دهند. بررسي و تحليل نتايج نشان داد كه مقدار بارش و ارتفاع نسبت به عوامل ديگر، تأثير بيشتري در ايجاد نواحي پرخطر دارند. به‌منظور پردازش اطلاعات تصاوير ماهواره‌اي راداري نيز از نرم‌افزار SARSCAPE استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داده است كه تصاوير راداري از پتانسيل خوبي براي آشكارسازي ناپايداري دامنه‌ها و محاسبة جابه‌جايي آن‌ها برخوردار است. در دامنۀ زماني پژوهش بيشترين ميزان حركات مواد دامنه‌اي 23 سانتي‌متر است كه نشان‌دهندة فعال بودن منطقه ازلحاظ حركات دامنه‌اي است.