عنوان مقاله :
بررسي تأثير جايگزيني كنجاله سويا با ضايعات كشتارگاهي طيور مخلوط شده با سبوس برنج و اوره بر عملكرد، فراسنجه هاي شكمبهاي و خون برههاي پرواري
پديد آورندگان :
شيرازي ، جعفر دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه تغذيه دام و طيور , قورچي ، تقي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه تغذيه دام و طيور , توغدري ، عبدالحكيم دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه تغذيه دام و طيور , سيدالموسوي ، محمد مهدي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان - گروه تغذيه دام و طيور
كليدواژه :
خوراك آزمايشي , فراسنجههاي شكمبهاي , فراسنجه هاي خوني , عملكرد , بره پرواري
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: كيفيت پروتئين براي بره هاي پرواري مهم است. عدم تعادل پروتئين ممكن است باعث كاهش سرعت رشد، افزايش هزينه هاي تغذيه و انتشار گازها به ويژه متان شود. در نشخواركنندگان كم توليد، نياز پروتئين را مي توان عمدتاً با پروتئين ميكروبي كه از منابع نيتروژن و فيبر بالا توليد مي شود، تامين كرد. از سوي ديگر، در نشخواركنندگان پرتوليد، مانند بره هاي پرواري، نيازهاي پروتئيني بالاي آن ها براي حداكثر سرعت رشد به طور كامل توسط پروتئين ميكروبي توليد شده در شكمبه برآورده نمي شود. با توجه به اين موضوع، تامين منابع پروتئيني براي عبور از تجزيه شكمبه ضروري است.به طور سنتي، منابع پروتئين رژيم غذايي با منشا حيواني يا گياهي ديده مي شود. در اين مطالعه اثر جايگزيني كنجاله سويا با ضايعات كشتارگاهي طيور غني شده با سبوس برنج و اوره بر عملكرد، فراسنجه هاي شكمبهاي و خوني بره هاي پرواري مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: در اين آزمايش، از برههاي نر نژاد كردي (16 راس با ميانگين وزن 2/7±32 كيلوگرم و سن 4 تا6 ماهگي) استفاده شد. در ابتداي آزمايش عمليات واكسيناسيون و خوراندن داروهاي ضد انگل به برهها انجام شد. خوراك آزمايشي كه شامل 50 درصد ضايعات كشتارگاهي طيور،47/5 درصد سبوس برنج و 2/5 درصد اوره بود، در سطوح 33، 66 و 100 درصد جايگزين كنجاله سويا شد و در تغذيه برههاي پرواري مورد استفاده قرار گرفت. آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تيمار شامل 1- جيره شاهد، 2- 33 درصد خوراك مخلوط، 3- 66 درصد خوراك مخلوط و 4- 100 درصد خوراك مخلوط جايگزين كنجاله سويا، انجام گرفت. عادت دهي برهها به جيره آزمايشي به مدت 14 روز قبل از شروع دوره پرواربندي انجام شد. بره ها به مدت 84 روز جيرههاي حاوي خوراك آزمايشي را مصرف كردند. نتايج حاصل از آزمايش با رويه GLM برنامه آماري SAS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافتهها: ميزان مصرف ماده خشك، افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل خوراك تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت. بيشترين افزايش غلظت گلوكز خون مربوط به برههاي دريافت كننده جيره حاوي بالاترين سطح خوراك آزمايشي بود (p 0.05). مقدار نيتروژن آمونياكي مايع شكمبه با افزايش سطح خوراك آزمايشي كاهش يافت(p 0.05). مقدار اسيدهاي چرب فرار شكمبه تفاوت معني داري بين تيمارهاي آزمايشي داشت(p 0.05). بيشترين مقدار قابليت هضم و پروتئين خام مربوط به گروه شاهد بود (p 0.05). جيره حاوي 100 درصد خوراك آزمايشي بيشترين مقدار قابليت هضم الياف نامحلول در شوينده خنثي را داشت. نتيجهگيري: بطور كلي، نتايج اين مطالعه نشان داد كه جايگزيني كامل كنجاله سويا با خوراك آزمايشي حاوي 50 درصد ضايعات كشتارگاهي طيور، 47/5 درصد سبوس برنج و 2/5 درصد اوره در جيره بدون هيچ اثر منفي بر عملكرد پروار امكان پذير مي باشد.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي توليدات دامي
عنوان نشريه :
پژوهشهاي توليدات دامي