تأملي در آيات فراخوان آدمي به تفكر زاينده و فزايندۀ باور به معاد

تفكر و انديشه به‌عنوان پايه و اساس علم و معرفت انسان، نقش اساسي در زندگي انسان دارد و يكي از عوامل اصلي ايجاد انگيزه براي حركت در مسير هدايت و انجام رفتارهاي متناسب با آن محسوب مي‌شود. قرآن كريم در بسياري از آيات، بشر را به تفكر فراخوانده و اساسي‌ترين موضوعاتي را كه انديشيدن و تفكر در آنها روشن‌كنندۀ راه زندگي اوست‌، به‌روشني بيان كرده است؛ و ازجمله مهم‌ترين آنها، تفكر دربارۀ جهان ديگر است. اين تحقيق به‌ هدف بيان نقش تفكر در ايجاد و تقويت باور به معاد از ديدگاه قرآن، آيات بيانگر لزوم تفكر در امر آخرت را به روش تفسير موضوعي مورد بررسي قرار داده است. در اين دسته از آيات، بر تفكر دربارۀ اموري مانند احياي زمين در بهاران، آفرينش انسان، آفرينش آسمان‌ها و زمين، سرنوشت تكذيب‎كنندگان، و تفكر در اعمال و رفتارها تأكيد شده و چنين به‌نظر مي‌رسد كه از ديدگاه قرآن، تفكر در اين امور، از عوامل اصلي ايجاد و تقويت باور به معاد به‌شمار مي‌آيد.