تعيين ميزان شيوع گونه‌هاي ويبريو در ماهي‌ها و ميگوهاي صيد شده در شهرستان قشم، ايران

ماهي و ميگو منابع بسيار خوبي از مواد مغذي مانند اسيدهاي چرب امگا 3، ويتامين D و پروتئين هستند، لذا بخش مهمي از رژيم غذايي مردم را تشكيل مي دهند؛ با اين حال، موادغذايي دريايي مي توانند مخاطراتي را براي مصرف كنندگان به همراه داشته باشند، لذا هدف از مطالعه حاضر تعيين شيوع انواع ويبريو در ماهي و ميگوهاي صيد شده در شهرستان قشم، ايران مي باشد. در اين مطالعه تعداد 250 عدد نمونه از هر نمونه 50 عدد، شامل ماهي شوريده، حلواسفيد، شيرماهي، كفشك ماهي و ميگو از ساحل شهرستان قشم به صورت تصادفي برداشت و به آزمايشگاه بهداشت مواد غذايي دانشگاه آزاد شهركرد منتقل شدند. نمونه ها مطابق روش استاندارد جستجوي گونه‌هاي ويبريو مورد آزمايش قرار گرفتند. از نرم افزار اماري SPSS نسخه 23 و از آزمون آماري كاي اسكوئر جهت آناليز داده ها استفاده شد. حد معني داري بودن در اين مطالعه (P 0.05) در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه بيشترين آلودگي در بين ويبرويوها مربوط به پاراهموليتيكوس با 74 درصد آلودگي و كمترين ميزان آلودگي مربوط آلژينوليتيكوس با 14 درصد آلودگي بود. ميزان آلودگي ماهي شوريده، حلواسفيد، شيرماهي، كفشك ماهي و ميگو به ترتيب 30، 16، 6،  24 و 23 درصد بود. در اين بررسي، احتمال خطر حاصل از مصرف فرآورده‌هاي خام، نيمه پخته و يا خوب طبخ نشده محرز است. بنابراين توجه به رعايت اصول بهداشتي بعد از صيد يعني ، منجمد كردن تا زمان مصرف و پخت كافي محصول مهم است.