بررسي كارايي مدل هاي مختلف در پهنه بندي پتانسيل خطر آتش سوزي در جنگل هاي استان كهگيلويه و بويراحمد

زمينه و هدف: هر ساله آتش سوزي به عنوان يكي از مصاديق بحران هاي طبيعي باعث نابودي جنگل ها به عنوان بخش مهمي از محيط زيست مي شود. شناسايي عوامل موثر در وقوع آتش سوزي و مشخص سازي مناطق پرخطر يكي از ابزارهاي اساسي جهت دستيابي به راهكارهاي كنترل و مقابله با آتش سوزي هاست. بر اين اساس، هدف اصلي اين مطالعه تعيين مناطق پرخطر و عوامل موثر بر آتش سوزي در جنگل‌هاي زاگرس استان كهگيلويه و بوير احمد در غرب ايران مورد تعيين شد. روش بررسي: در اين تحقيق مناطق داراي پتانسيل خطر آتش سوزي در اين جنگل هاي بر اساس سه روش بر پايه GIS (ANP و فازي، مدل دانگ و مدل CFRISK) پهنه بندي شد. معيارهاي بيولوژيكي، فيزيوگرافيك، اقليمي و اقتصادي- اجتماعي در قالب 11 زير معيار به عنوان پارامترهاي موثر در وقوع آتش سوزي با روش ANP در تابستان 1399 رتبه بندي گرديدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه پارامتر فاصله از زمين هاي كشاورزي و مناطق مسكوني و كاربري اراضي مهمترين عوامل موثر بر وقوع آتش سوزي ها در اكوسيستم هاي جنگلي منطقه بودند. آناليز تصميم گيري چند معياره با در نظر گرفتن تعداد پارامترهاي بيشتر و دقت بالاتر بر اساس اعتبارسنجي عملكرد بهتري نسبت به دو روش ديگر داشته است. بحث و نتيجه گيري: نقشه پتانسيل خطر با اين روش مي تواند نقش مهمي در ارزيابي ميزان حساسيت عرصه هاي جنگلي و اتخاذ تصميمات مديريتي صحيح در پيشگيري و اطفاي حريق در اين منابع ارزشمند داشته باشد.