آسيب‌شناسي فردي مصرف كاربران حوزوي در شبكه‌هاي اجتماعي

طلاب به‌عنوان گروه‌هاي مرجع در جامعه به شمار مي‌روند؛ لذا انتظار مي‌رود بيش از ديگران مراقب گفتار، رفتار و كردار خود در شبكه‌هاي اجتماعي باشند. آن‌ها موظف هستند در كنشگري خود، استانداردهاي رفتاري را در عمل به كاربران نشان دهند تا الگوي زيست مجازي براي آنان در كنشگري رسانه‌اي باشد. از طرفي، بروز آسيب‌هاي اخلاقي از سوي كاربران حوزوي، نه‌تنها موجب كاسته شدن شخصيت و جايگاه صنفي آن‌ها مي‌شود، بلكه گاهي موجب آسيب ديدن باورهاي ديني افراد و بدبيني آن‌ها به همه دين‌داران مي‌شود. در اين تحقيق، به بررسي آسيب‌هاي كنشگري كاربران حوزوي در شبكه‌هاي اجتماعي در بُعد فردي پرداخته مي‌شود. روش پژوهش حاضر كيفي بوده و با ابزار مصاحبه عميق، به تحليل مسئله پرداخته است. در اين مقاله، با 16 متخصص و كارشناس رسانه و سبك زندگي كه خود آنان نيز كاربر حوزوي هستند، مصاحبه عميق به‌صورت هدفمند انجام شد. آسيب‌هايي همچون غفلت از رسالت ديني، اظهارنظر غيرتخصصي ازجمله يافته‌هاي مصاحبه در كنشگري كاربران حوزوي است. ارائه مصاديق و نمونه‌خواني كنشگري در رسانه اجتماعي توسط كاربران حوزوي، از نوآوري‌هاي تحقيق حاضر است.