اثر رژيم‌هاي مختلف آبياري بر توليد علوفه، پروتئين، انرژي و كارايي مصرف آب در ارقام شبدر برسيم

به‌منظور ارزيابي عملكرد كمي و كيفي علوفه ارقام شبدر برسيم تحت تنش كم‌آبي، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مؤسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج به مدت دو سال زراعي (97-1396 و 98-1397) اجرا شد. سه رژيم آبياري شامل آبياري كامل (تأمين 100 درصد نياز آبي شبدر)، تنش متوسط (تأمين 75درصد نياز آبي شبدر) و تنش شديد (تأمين 50درصد نياز آبي شبدر) به‌عنوان عامل اصلي و پنج رقم شبدر برسيم (كرج، اليت، اكيناتون، وين و الكس) به‌عنوان عامل فرعي بررسي شدند. نتايج نشان داد كه بيش‌ترين عملكرد علوفه تازه و ماده خشك در هر سه سطح آبياري، از رقم وين و كرج و كم‌ترين آن از رقم اكيناتون به دست آمد. بيش‌ترين كارايي مصرف آب براي توليد انرژي شيردهي در سطوح آبياري 100 درصد، 75 درصد و 50درصد نياز آبي به ترتيب از ارقام وين، الكس و اليت به دست آمد. با اعمال تنش كم‌آبي عملكرد ماده خشك، عملكرد پروتئين قابل متابوليسم، محتواي انرژي خالص شيردهي و عملكرد آن كاهش يافت، درحالي‌كه محتوي پروتئين قابل متابوليسم افزايش يافت. علاوه بر اين تنش كم‌آبي سبب افزايش كارايي مصرف آب براي توليد ماده خشك، پروتئين قابل متابوليسم و انرژي خالص شيردهي شد. به‌طوركلي با توجه به مجموع صفات كمي و كيفي، ارقام اليت و كرج به‌عنوان مناسب‌ترين ژنوتيپ‌ها براي كشت در شرايط تنش كم‌آبي قابل توصيه مي‌باشند.