اثر سطوح مختلف آبياري بر ويژگي هاي فيزيولوژيكي، عملكرد كمي و بهره وري آب و انرژي علوفه در دو رقم ذرت (Zea mays L.)

با هدف بررسي رژيم هاي مختلف آبياري بر ويژگي هاي كمي، بهره وري آب و انرژي دو رقم ذرت، طي سال هاي 97-1396، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب بلوك با سه تكرار در شمال غرب اصفهان انجام شد. كرت هاي اصلي شامل سه سطح آبياري (100، 80 و 60 درصد آبياري كامل) و كرت هاي فرعي شامل دو رقم ذرت 704 و ماكسيما بود. نتايج آزمايش نشان داد كه رژيم هاي آبياري و ژنوتيپ ها اثر معني دار در سطح يك درصد، بر عملكرد علوفه تر و خشك، بهره وري آب و انرژي علوفه تر و خشك داشتند. بيش ترين عملكرد و بهره وري آب و انرژي علوفه تر در سطح 100 درصد، با ميانگين به ترتيب 69 تن بر هكتار، 10 كيلوگرم بر متر مكعب و 0.74 كيلوگرم بر مگاژول مربوط به 704 بود. در حالي كه بيش ترين عملكرد و بهره وري آب و انرژي علوفه خشك در همان سطح با ميانگين به ترتيب 23 تن در هكتار، 3.4 كيلوگرم بر متر مكعب و 0.25 كيلوگرم بر مگاژول در ماكسيما مشاهده گرديد. بيش ترين عملكرد و بهره‌ وري آب و انرژي علوفه تردر سطح 100 درصد، با ميانگين به ترتيب 69.2 تن بر هكتار، 10.4 كيلوگرم بر متر مكعب و 0.7 كيلوگرم بر مگاژول مربوط به 704 بود. درحالي كه بيش‌ ترين عملكرد و بهره‌ وري انرژي علوفه خشك در همان سطح،با ميانگين به ترتيب 23.3 تن بر هكتار، 3.4 كيلوگرم بر متر مكعب و 0.25 كيلوگرم بر مگاژول در ماكسيمامشاهده گرديد. به نظر مي رسد با توجه به انتخاب رقم مناسب در مناطق خشك، ماكسيما مناسب تر از 704 باشد. هرچند كه انرژي ورودي هر دو رقم با توجه به نهاده هاي مصرفي مساوي، برابر است. اما به دليل اثر زيست محيطي مصرف نهاده ها، ماكسيما از برتري نسبي برخوردار مي باشد.از اين رو،با انتخاب رقم مناسب علوف ه اي مي توان گام مهمي در اشتغال زايي پايدار و مقابله با معضل كم آبي در مناطق خشك و نيمه خشك برداشت.