ارزيابي برخي شاخص‌هاي تشخيصي مرتبط با مسموميت آبستني تحت‌باليني در ميش‌هاي نژاد لري-بختياري

مسموميت آبستني يك اختلال متابوليكي مهم در ميش‌هاي آبستن بوده كه اغلب در ماه‌هاي آخر آبستني با افزايش شمار تلفات و يا كاهش بازده ميش‌ها موجب ايجاد خسارت مادي به صنعت دامداري مي‌شود. پژوهش حاضر به منظور بررسي ارتباط مسموميت آبستني تحت‌باليني و چندقلوزايي در ميش‌هاي نژاد لري-بختياري و ارتباط غلظت BHBA (Betahydroxybutyric acid)، گلوكز، كلسترول و تري گليسريد در ميش‌هاي غير‌‌آبستن و آبستن (تك قلو و دوقلو) و مقايسه اين شاخص‌ها با تعداد جنين‌ها انجام شد. بدين منظور خون وداجي از 103 رأس ميش لري-بختياري شامل 30 رأس ميش غيرآبستن (گروه شاهد) و 73 رأس ميش آبستن در ماه پنجم آبستني (68 رأس تك‌قلو و 5 رأس دو‌قلو آبستن) اخذ شده و غلظت BHBA، گلوكز، تري گليسريد و كلسترول نمونه‌هاي سرمي تهيه شده اندازه‌گيري شدند. بر اساس يافته ها، تفاوت آماري معني‌داري در غلظت BHBA و كلسترول سرمي ميش هاي 3 گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. اما تفاوت آماري معني‌داري در غلظت گلوكز سرم حيوانات شاهد و گروه هاي آبستن تك‌قلو و آبستن دوقلو وجود داشت (0.05 p). همچنين غلظت تري گليسريد سرم در ميش‌هاي دوقلو آبستن بطور معني‌داري نسبت به 2 گروه ديگر بيشتر بود (0.05 p). آزمون پيرسون هم در ميش‌هاي دوقلو آبستن ارتباط منفي معني‌داري بين غلظت BHBA و گلوكز نشان داد (0.001 p و 0.402-=r)؛ در حالي كه بين غلظت BHBA و تري‌گليسريد و غلظت BHBA و كلسترول در گروه دوقلو آبستن ارتباط آماري معني‌داري مشاهده نشد. مطالعه حاضر نشان داد BHBA، گلوكز و تري گليسريد شاخص‌هاي مناسبي جهت تشخيص مسموميت آبستني تحت‌باليني در ماه آخر آبستني ميش‌هاي لري-بختياري هستند، در حالي كه سنجش كلسترول در تشخيص بيماري كارآيي مناسبي ندارد.