ارزيابي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي سالمونلا‌هاي جداشده از تعدادي از گله‌هاي طيور تخم‌گذار شمال‌غرب كشور در سال1400 و بررسي ارتباط آن با عملكرد فارم‌هاي مذكور

عفونت با باكتري هاي جنس سالمونلا، موجب بيماري هاي مزمن و حاد در طيور و ايجاد خسارت اقتصادي قابل توجهي به صنعت طيور مي گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزيابي الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي سالمونلاهاي جداشده از تعدادي از گله هاي طيور تخم‌گذار شمال غرب كشور در سال1400 و بررسي ارتباط آن با عملكرد فارم هاي مذكور بود. بدين منظور از تعداد 20 گله مشكوك به سالمونلوزيس، تعداد 80 نمونه باليني اخذ شد. نمونه ها پس از كشت در محيط هاي انتخابي و افتراقي سالمونلا، در دماي 37 درجه سلسيوس گرمخانه گذاري شدند. در ادامه و پس از جداسازي شناسائي هويت فنوتيپي سروتيپ هاي سالمونلا ، آزمايش آنتي بيوگرام جهت تعيين ميزان حساسيت آنتي بيوتيكي جدايه ها انجام شد. همچنين جهت بررسي عملكرد گله هاي مشكوك، تاريخچه گله دريافت شده و ميزان تلفات و افت توليد با روش هاي تحليل آماري لازم، ارزيابي گرديد. نتايج نشان داد كه 40 درصد از گله ها‌‌ از نظر وجود سروتيپي از جنس سالمونلا مثبت بودند، به طوري كه در 30 درصد از گله ها سالمونلا گاليناروم، در 5 درصد سالمونلا اينتريتيديس و در 5 درصد از آن ها هم همزمان سالمونلا اينتريتيديس و سالمونلا گاليناروم جدا شد. بيشترين ميزان حساسيت آنتي بيوتيكي جدايه هاي سالمونلا هم نسبت به فسفومايسين و دانوفلوكساسين با فراواني 100 درصد و نسبت به سولتريم با فراواني 78/6 درصد ثبت شد. بيشترين مقاومت آنتي بيوتيكي نيز نسبت به اريترومايسين با فراواني 75 درصد و كلرتتراسايكلين با فراواني 53/6 درصد مشاهده شد. بر اساس نتايج حاصله، بين ميزان درصد تلفات و درصد افت توليد در گله هاي سالمونلا منفي و سالمونلا مثبت، اختلاف آماري معني‌داري وجود داشت (0/05 p). بالا بودن ميزان مقاومت نسبت به آنتي بيوتيك هاي مختلف هم لزوم مصرف آنتي بيوتيك ها با دقت بيشتر را طلب مي كند.