بررسي كهن‌الگوي سفر قهرمان در رمان ساقه ي بامبو نوشته ي سعود السنعوسي

كهن الگوي بيداري قهرمان درون، سير قهرمان داستان به سمت كمال و رؤياي فرديت با تكيه بر حضور كهن الگوهاي ديگر است. شخصيت در سفر قهرماني به شناخت عميقي از خود دست يافته و معناي مهم زندگي را درمي‌يابد. رمان «ساقه ي بامبو» نوشته ي سعودالسنعوسي نويسنده ي كويتي است كه بررسي تكامل شخصيت قهرمان در آن، شايسته ي وارسي و تتبع است. هدف اين پژوهش كه به روش توصيفي-تحليلي صورت گرفته، شناخت روند رشد و تكامل شخصيت عيسي در رمان ساقه­ي بامبو به كمك كهن الگوي سفر قهرمان است. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه عيسي/ هوزية در آستانه ي سفر، كودكي با كهن الگوي معصوم است كه در اثر تحمل رنج ها، كهن الگوي يتيم را نيز تجربه مي كند. اين تجربه سبب مي شود كه قهرمان در جستجوي سرزميني براي آرامش برآيد. پير خردمند (غسان) به ديدار او مي آيد و قهرمان را به سفر فرا مي خواند. عيسي همزمان كه بر خاك كويت قدم مي گذارد سفري به قلمرو روح خود دارد. اين سفر كه نمودي از كهن الگوي تكامل فرديت است، در نهايت سبب تجديد حيات روحي او مي­گردد. بازگشت از سفر همراه با تجربه ي كهن الگوهاي ديگر، آرامش را براي او و خانواده اش به ارمغان مي آورد. شناخت روند رشد و تكامل شخصيت عيسي در رمان ساقه ي بامبو نشان مي دهد كه اين روند به صورت كلي منطبق بر كهن الگوي سفر قهرمان است.