ايدئولوژي و روابط قدرت در رمان «الجازية والدراويش» بر اساس رويكرد انتقادي فركلاف (بررسي موردي نمادهاي اسطوره‌اي رمان)

تحليل ‌گفتمان انتقادي رويكردي ميان‌رشته‎‌اي و از روش‌هاي تحقيق كيفي است كه منظور از انتقادي در آن، آشكاركردن روابط نهاني قدرت و فرايندهاي ايدئولوژيكي موجود در متون و توجه به كاركردهاي اجتماعي متن است. از آنجا كه ادبيات بخش عظيمي از زبان، فرهنگ و هويت هر ملت را تشكيل مي‌دهد، متون ادبي نيز در چارچوب تحليل‌گفتمان انتقادي قابل تحليل است. اين نوشتار به روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از روش سه سطحي فركلاف (توصيف، تفسير و تبيين)، به تحليل نمادهاي اسطوره‌اي رمان «الجازية و الدراويش» اثر عبدالحميد‌ بن ‌هدوقة نويسندهي الجزايري پرداخته و تلاش نموده با تحليل اين نمادها و با بهره گيري از بافت موقعيتي و بينامتني و نوع گفتمان رمان مورد بحث، مهمترين ايدئولوژي‌هاي نويسنده و موضع‌گيري او در برابر كشمكش بر سر قدرت و اوضاع جامعه ي الجزاير دهه ي هفتاد را بررسي‌كند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه نويسنده با آفرينش و كاربرد نمادهاي اسطوره‌اي (الجازية و الجازية الهلالية، أساف ونايلة و الحمار الذهبيّ) در سطح توصيف، در پي بيان ايدئولوژي و انديشه ي خويش است، در سطح تفسير نيز از گفتمان انقلابي- اجتماعي و بافت بينامتني با هدف ايجاد تغيير در جامعه ي الجزاير بهره برده‌است و در سطح تبيين، گفتمانِ مبتني بر بازتوليد مناسبات قدرت و تعيين بهترين قدرت براي حكومت بر الجزاير  را از طريق آگاهي‌بخشي و واقع‌گرايي تصوير كرده است.