پيش بيني سازگاري اجتماعي بر اساس سبك هاي فرزندپروري، كمالگرايي و تفكر خلاق در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سازگاري اجتماعي بر  اساس متغيرهاي سبك فرزندپروري، كمالگرايي و تفكر خلاق در دانش آموزان پايه نهم در شهر رشت انجام شد. روش پژوهش از نوع توصيفي همبستگي و جامعه آماري شامل تمامي دختران پايه نهم مدارس دولتي و غيرانتفاعي شهر رشت در سال تحصيلي  1400- 1399 بودند كه از ميان آنها تعداد 150 نفر به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه سازگاري بل (1961 )، سبك هاي فرزند پروري بامريند (1967)، مقياس كمال‌گرايي هيل و همكاران (2004) و  ارزيابي مهارت تفكر خلاق ولچ و مك داول(2002) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه گام به گام  انجام شد. نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين سازگاري اجتماعي  با شيوه هاي فرزندپروري(استبدادي و مقتدرانه)، كمالگرايي  و تفكر خلاق رابطه معني دار وجود دارد(0.01˂p). نتايج تحليل رگرسيون آشكار كرد از بين مؤلفه هاي شيوه هاي فرزندپروري، سبك استبدادي به شكل منفي با ضريب بتا برابر2.74- و سبك مقتدرانه به شكل مثبت با ضريب بتا برابر 4.29 توان پيش بيني متغير سازگاري اجتماعي را دارا است همچنين كمالگرايي و تفكر خلاق هر كدام به ترتيب داراي ضرايب بتا برابر 0.37 و 0.24-  براي سازگاري اجتماعي است كه نشان مي دهد متغيرهاي پيش بين كمالگرايي به شكل مثبت و تفكر خلاق به شكل منفي سهمي را براي تبيين متغير ملاك فراهم مي آورند(0.01˂p). با در نظر گرفتن يافته هاي فوق، به نظر مي رسد براي افرايش سازگاري اجتماعي، متغيرهاي شيوه هاي فرزندپروري، كمالگرايي و تفكر خلاق  ضروري است. نوع شيوه هاي فرزندپروري والدين مي تواند قويترين و پايدارترين تاثيرات را بر رشد عاطفي و شناختي كودك داشته باشد بطوريكه اثرات آن در دوران نوجواني نمود خواهد داشت. همچنين كمال گرايي از سازه هاي شخصيتي است كه نقش مهمي را در سازش يافتگي افراد ايفا مي نمايد. و يك بعد از سازش يافتگي سازگاري اجتماعي است كه شامل سازگاري فرد با محيط اجتماعي خود است لذا كمالگرايي مثبت مي تواند راهبردهاي منطقي براي فرد داشته باشد.