تدوين مدل تفكر انتقادي بر اساس عدالت اخلاقي و توانايي‌هاي شناختي با ميانجي‌گري فراشناخت در دانشجويان

هدف از پژوهش حاضر تدوين مدل تفكر انتقادي بر اساس عدالت اخلاقي و توانايي‌هاي شناختي با ميانجي‌گري فراشناخت در دانشجويان شهر سمنان در سال 1400-1399 بود. بنابراين روش تحقيق از نوع همبستگي و جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي دانشجويان شهر سمنان بودند كه براساس ديدگاه نورمن و استرينر(2003) تعداد 300 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه‌گيري بعنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه‌ي موردنظر به پرسشنامه‌هاي ريكتس(2003)، فرم كوتاه پرسشنامه‌ي فراشـناخت ولـز(1997)، توانايي‌هاي شناختي نجاتي(1392) و عدالت اخلاقي بيرگر(2012) پاسخ دادند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Amos و به روش تحليل مسير انجام گرفت. يافته‌ها نشان داد به ترتيب بين فراشناختي، عدالت اخلاقي و توانايي شناختي با تفكر انتقادي 0.24، 0.45 و 0.21 رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنين نتايج معادلات ساختاري نيز نشان داد توانايي شناختي و عدالت اخلاقي بطور غيرمستقيم با ميانجي‌گري باورهاي فراشناختي با تفكر انتقادي ارتباط معناداري وجود دارد؛ همچنين بين تفكر انتقادي و باورهاي فراشناخت با عدالت اخلاقي و توانايي شناختي ارتباط مستقيم و معنادار وجود دارد(P 0.01). و مدل مفروض نيز نشان داده است كه مدل از برازش مناسب و قابل قبولي برخوردار است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش ضرورت تركيب سازه‌هاي مختلف در عملكرد فردي مورد تائيد قرار گرفت، بنابراين پيشنهاد مي‌شود با تاييد روابط فوق آموزش‌هاي اساسي از همان اوان كودكي و در مراحل پيش‌دبستاني مورد توجه متخصصين و برنامه‌ريزان قرار گيرد.