نيازهاي نوجوانان در رابطه‌ي والد - فرزندي، يك مطالعه‌ي كيفي

نوجواني يكي از دوره‌هاي مهم زندگي است. پژوهش حاضر به بررسي نيازهاي نوجوانان 11-14 ساله ايراني در رابطه با والدين‌شان مي‌پردازد. اين پژوهش از نوع كيفي و با رويكرد پديدارشناسي تفسيري بود. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از مصاحبه هاي باز نيمه ساختار يافته با نوجوانان 11 تا 14سال دبيرستان هاي شهر تهران در طول زمستان1397 صورت گرفت. براي تعيين حجم نمونه از روش رسيدن به اشباع استفاده شد.  24 نوجوان با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند و تا رسيدن به اشباع مصاحبه با آنها ادامه يافت. سپس مكالمات ضبط و دست نويس شده با استفاده از تحليل مضمون مورد تجزيه و تحليل محتوايي قرار گرفته است.حاصل اين تحليل 6 مضمون اصلي شامل نياز به محيط دلگرم كننده و مشوق، دادن آزادي هاي با نظارت براي كسب هويت، نياز به پذيرفته شدن بي قيد و شرط، پرداختن به عواطف و هيجانات و رابطه امن و دردسترس با والدين بوده است كه هر يك بين 4 تا 6 مضمون فرعي را نيز در بر گرفتند. مصاحبه با نوجوانان، به 6 نياز اساسي آنان در رابطه با والدين‌شان رسيد. يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه از منظر نوجوانان، داشتن رابطه خانوادگي همراه با امنيت، صميميت، شادي، پذيرش وآزادي از مهمترين نياز هايي است كه در اين دوره زندگي دارند و به رسميت شناختن اين نياز ها از سمت والدين مي تواند به نوجوانان كمك كند تا عبور سالمي همراه با رضايت و سلامت روان از اين دوره زندگي داشته باشند. همچنين به روانشناسان و مشاوران و ساير افراد و سازمان هايي  كه با نوجوانان و مسائل آنها در ارتباط هستند  براي طراحي پروتكل هاي مداخلاتي جهت بهبود رابطه والد و نوجوان كمك مي كند.