اثربخشي بازي درماني والد - كودك بر بهبود عملكرد خواندن در دانش آموزان 8 تا 10 ساله درگير با اختلال يادگيري

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي بازي درماني والدكودك  بر بهبود عملكرد خواندن در كودكان 8 تا 10 ساله درگير با اختلال يادگيري انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و طرح  پژوهش  از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل  بود .  جامعه آماري پژوهش  شامل والدين دانش آموزان 8 تا 10 ساله مراجعه كننده به كلنيك هاي تخصصي كودك ( مركز مشاوره توحيد) در شهر اصفهان در سال 1400بودند. كه از ميان آنها  با توجه به ملاك ورود تعداد 28 نفر به شيوه  نمونه گيري دردسترس انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش(14 نفر) و كنترل (14 نفر) گمارده شدند.  گروه آزمايش در 10 جلسه 90 دقيقه اي هفته اي يكبار به صورت گروهي تحت بازي درماني والدكودك قرار گرفت در حالي كه گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند .ابزار هاي پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه عملكرد خواندن (كرمي نوري و مرادي، 1384) بود . داده هاي پژوهش با استفاده از تحليل كواريانس مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل ها نشان داد كه بازي درماني والد - كودك موجب بهبود عملكرد خواندن در دانش آموزان درگير با اختلال يادگيري مي شود (p 0.005). p. ﻟﺬا، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮد، ﺑﺎزي درﻣﺎﻧﯽ واﻟﺪ-ﮐﻮدك ﺑﺎ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﻬﺎرت ﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﯿﻦ واﻟﺪ-ﮐﻮدك ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺧﻮدﺑﺎوري داﻧﺶ آﻣﻮزان داراي اﺧﺘﻼل ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﮔﺮدد ﮐﻪ، در وراي آن ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻬﺒﻮد ﭼﺸﻤﮕﯿﺮي داﺷﺘﻪ اﺳﺖ