تأثير استفاده از راهبردهاي شناختي بر بهبود حافظه كاري دانش آموزان

ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري ﺳﯿﺴﺘﻤﯽ ﻓﻌﺎل ﺑﺮاي اﻧﺪوزش و دﺳﺖﮐﺎري ﻣﻮﻗﺘﯽ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺠﺎم ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﭘﯿﭽﯿﺪه‌ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﺎدﮔﯿﺮي، اﺳﺘﺪﻻل، ادراك و ﺗﻔﮑﺮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد؛ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﻬﺘﺮ اﯾﻦ ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد. ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ اﺳﺘﻔﺎده از راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ و ﺑﺴﻂ ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري در داﻧﺶآﻣﻮزان دوره‌ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺑﻮد. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﯿﻤﻪآزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶآزﻣﻮن-ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ داﻧﺶآﻣﻮزان ﭘﺴﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﺷﺸﻢ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮاز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1398-1397 ﺑﻮد. ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺷﺎﻣﻞ 24 داﻧﺶآﻣﻮز (12 ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ، 12 ﻧﻔﺮ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل) ﭘﺴﺮ ﮐﻼس ﺷﺸﻢ اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺷﯿﺮاز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1398-1397 ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﺑﺮداري ﺧﻮﺷﻪاي ﭼﻨﺪﻣﺮﺣﻠﻪاي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺮاي ارزﯾﺎﺑﯽ ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري از ﺧﺮدهآزﻣﻮن ﺗﻮاﻟﯽ ﻋﺪد-ﺣﺮف آزﻣﻮن وﮐﺴﻠﺮ ﻧﺴﺨﮥ ﭼﻬﺎرم اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. اﺑﺘﺪا ﭘﯿﺶآزﻣﻮن ﺑﺮاي دو ﮔﺮوه اﺟﺮا ﺷﺪ، ﺳﭙﺲ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ و ﺑﺴﻂ ﺑﻪ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ آﻣﻮزش داده ﺷﺪ و در ﭘﺎﯾﺎن ﭘﺲآزﻣﻮن ﺑﺮاي دو ﮔﺮوه اﺟﺮا ﺷﺪ. دادهﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﮥ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري داﻧﺶآﻣﻮزان ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﺿﺮﯾﺐ اﺗﺎ 0/77 ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن از آن دارد 77 درﺻﺪ وارﯾﺎﻧﺲ ﺣﺎﻓﻈﻪ از ﻃﺮﯾﻖ آﻣﻮزش اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﺒﺒﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد.ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ و ﺑﺴﻂ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺎﻓﻈﮥ ﮐﺎري داﻧﺶآﻣﻮزان ﺗﺎﺛﯿﺮ دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ اﺳﺘﻔﺎده از راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎندﻫﯽ و ﺑﺴﻂ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺣﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎري ﻣﯽﺷﻮد.