ارائه مدل پارادايمي معماري سازماني امور مالياتي برپايه حاكميت فناوري اطلاعات با روش داده بنياد (مطالعه موردي سازمان امور مالياتي كشور)

امروزه مدرن‌سازي و هوشمندسازي نظام مالياتي هم درآمدهاي مالياتي كشور را افزايش مي‌دهد و هم اقتصاد كشور را به سمت شفافيت و عدالت مالياتي سوق مي‌دهد. در همين راستا هدف از اين مقاله ارائه مدل پارادايمي معماري سازماني امور مالياتي برپايه حاكميت فناوري اطلاعات سازمان امور مالياتي كشور با روش داده بنياد مي‌باشد. روش تحقيق كيفي مبتني بر نظريه برخاسته از  داده بنياد (شامل مراحل كد گذاري باز محوري و انتخابي) با بهره‌گيري از رويكرد سيستماتيك استراوس و كوربين است. براي جمع آوري داده‌ها از مصاحبه‌هاي عميق و نيمه ساختار يافته با استفاده از نمونه گيري هدفمند به روش گلوله برفي با تعداد 15 مصاحبه (به مرحله اشباع) از مديران و كارشناسان خبره سازمان امور مالياتي انجام گرديد. براي ارزيابي قابل اتكا بودن داده‌ها و تفسيرها (روايي داده‌هاي كيفي) از شاخص‌هاي اعتمادپذيري، انتقال پذيري، قابليت اطمينان، تاييد پذيري و عموميت، راستي، تطابق و فهم پذيري و براي پايايي از كرونباخ استفاده شد. نتايج اين مقاله در جهت ارائه مدل پارادايمي معماري سازماني برپايه حاكميت فناوري اطلاعات كه به عنوان زيرساخت هوشمندسازي امور مالياتي كشور با شناسايي 151 مقوله فرعي كه به 24 مقوله اصلي در جهت تغييرات شيوه‌ها و فرايندهاي سنتي به فرايندهاي مدرن در حوزه ماليات با رويكرد كاهش زمينه و بستر بروز فساد و افزايش درآمد امور مالياتي تدوين گرديده است.