اثربخشي آموزش شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كيفيت توجه دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كيفيت توجه دانش‌آموزان متوسطه اول انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه ي آماري پژوهش كليه دانش آموزان پسر متوسطه شهرستان لردگان در سال تحصيلي 1397 98 به حجم 2520 نفر بودند. نمونه شامل 40 نفر دانش آموز بود كه به شيوه نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه كيفيت توجه (بريكمن كمپ و زيلمر، 1998) بود كه تمام آزمودني ها در مرحله ي پيش آزمون آن را تكميل كردند. سپس آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي (كيسر گرلند و همكاران، 2010) براي گروه آزمايش طي 12 جلسه 60 دقيقه اي اجرا و در نهايت، پس آزمون و پيگيري از دو گروه آزمايش و كنترل گرفته شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كيفيت توجه تاثير مثبت معني دار دارد (p≤0.01). بنابراين بايد آموزش شناختي مبتني بر ذهن آگاهي در قالب يكي از سرفصل هاي درسي يا برنامه مشاوره تحصيلي در راستاي بهبود كيفيت توجه دانش آموزان مورد توجه قرار گيرد.