طراحي مدلي براي انگيزش پيشرفت دانشجويان تحصيلات تكميلي بر اساس نقش ارزيابي‌شناختي، حمايت اجتماعي ادراك شده و هيجان هاي پيشرفت

اين پژوهش با هدف طراحي و برازش مدل علّي از روابط بين ارزيابي هاي شناختي، حمايت اجتماعي ادراك شده، هيجان هاي پيشرفت و انگيزش پيشرفت در دانشجويان تحصيلات تكميلي انجام شد. طرح پژوهش، توصيفي با طرح همبستگي در قالب مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه پژوهش شامل تمامي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه شيراز (حدود 3400 نفر) در سال تحصيلي 1398-99 بود. حجم نمونه شامل 400 تن (224 دختر و 176 پسر) بود كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي ارزيابي هاي شناختي پي كاك و لانگ (1990)، حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت، دهلم، زيمت و فارلي (1988)، هيجان هاي پيشرفت پكران، گوئتز و پري (2005) و انگيزه تحصيلي رشيد، ذاكري، سلحشوري و كردنوقابي (1391) سود برده شد. داده ها با استفاده از روش مدل سازي معادلات ساختاري توسط نرم افزار AMOS مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشانگر برازش مدل پيشنهادي پژوهش بود. هم چنين ارزيابي هاي شناختي  به واسطه هيجان هاي منفي و مثبت، و حمايت اجتماعي ادراك شده به واسطه هيجان هاي مثبت بر انگيزش پيشرفت تأثير معنادار داشت، اما حمايت اجتماعي ادراك شده به واسطه هيجان هاي منفي، تأثير معناداري بر انگيزش پيشرفت نداشت. بر پايه يافته ها، پيشنهاد مي شود والدين و مدرسان، ارزيابي شناختي سازش يافته و مديريت هيجان ها را جهت مواجهه مطلوب با موقعيت هاي استرس زاي تحصيلي به ويژه در مقاطع تحصيلات تكميلي، از آموزش ابتدايي به فراگيران آموزش دهند؛ هم چنين خانواده، دوستان، اساتيد و دانشگاه ها با تامين حمايت هاي عاطفي، اطلاعاتي و مالي و نيز تأمين و ارتقا تجهيزات علمي به واسطه ايجاد هيجان هاي مثبت در دانشجويان تحصيلات تكميلي، انگيزش پيشرفت بيشتري را در آنان موجب شوند.