تأثير پرورش گروهي و انفرادي بر عملكرد، فراسنجه‌هاي خوني، تخمير شكمبه، رفتار و سلامت گوساله‌هاي شيري

هدف از اين مطالعه، مقايسه نگهداري گوساله هاي شيرخوار در جايگاه انفرادي يا گروهي بر عملكرد، رشد اسكلتي، خون، رفتار، تخمير شكمبه و سلامت بود. تيمارها شامل گوساله هاي پرورش يافته در 1) جايگاه هاي انفرادي (2 × 1/5 مترمربع) و يا 2) جايگاه هاي گروهي (4 × 3 مترمربع، 4 گوساله/جايگاه) بود. مصرف خوراك به‌طور روزانه، وزن كشي در زمان تولد، 28، 63، و 90 روزگي و رشد اسكلتي در ابتدا و انتهاي دوره ثبت شدند. نمونه خون چهار روز قبل و بعد از شيرگيري و مايع شكمبه در روزهاي 50 و 80 روزگي جمع آوري و رفتارها در دوره هاي 24 ساعت در روزهاي 60 و 89 روزگي ثبت شد. مصرف خوراك، افزايش وزن روزانه، وزن بدن و رشد اسكلتي در دوره هاي مختلف تفاوت معني داري نداشت. دفعات و طول مدت بيماري اسهال و پنوموني، كل درمان بيماري ها، توليد اسيدهاي چرب فرار و pH شكمبه در بين تيمارها تفاوتي نداشت. سطح گلوكز و نيتروژن اوره خون نيز در بين تيمارها متفاوت نبود، ولي سطح كلسترول در گوساله هاي انفرادي در مقايسه با گوساله هاي گروهي در قبل و بعد از شيرگيري بيشتر بود. رفتارهاي بازي، تيمار كردن، و مكيدن متقابل در گوساله هاي گروهي و ساير رفتارهاي دهاني غير تغذيه اي در گوساله هاي انفرادي در قبل از شيرگيري بيشتر بود. در پس از شيرگيري كه تمام گوساله ها به‌صورت گروهي بودند، تفاوت معني داري در رفتارها مشاهده نشد. به‌طور كلي، نتايج نشان داد كه گروه‌بندي زودهنگام گوساله ها در مقايسه با پرورش در جايگاه هاي انفرادي اثري بر عملكرد، تخمير شكمبه، و سلامت گوساله ها در قبل و بعد از شيرگيري نداشت، ولي منجر به بهبود رفاه (افزايش فعاليت هاي بازي و تيمار كردن و كاهش رفتارهاي دهاني غير تغذيه اي) گوساله ها در دوره قبل از شيرگيري شد.