بررسي اثر مصرف كوتاه‌مدت اسيدهاي چرب n-3 داراي چند پيوند دوگانه بر پاسخ فاز حاد در گوساله‌هاي شيرخوار هلشتاين

هدف از اين مطالعه، تعيين اثرات مصرف كوتاه‌مدت اسيدهاي چرب n-3 با منشأ روغن ماهي بر پاسخ به فاز حاد القا شده از طريق چالش ليپوپلي‌ساكاريد در گوساله‌هاي شيرخوار هلشتاين بود. تعداد ۲۴ رأس گوساله نر هلشتاين با ميانگين سن 3/7 ± ۵/34 روز به‌طور كاملاً تصادفي به چهار گروه زير تقسيم شدند: (1) گروه شاهد منفي (عدم تزريق ليپوپلي‌ساكاريد بدون دريافت مكمل‌هاي خوراكي، NC)، (2) گروه شاهد مثبت (تزريق ليپوپلي‌ساكاريد بدون دريافت مكمل‌هاي خوراكي، PC)، (3) گروه چربي پيه، ۳۵۰ ميلي‌گرم در كيلوگرم وزن بدن + تزريق ليپوپلي‌ساكاريد (TA)، (4) گروه روغن ماهي، ۳۵۰ ميلي‌گرم در كيلوگرم وزن بدن + تزريق ليپوپلي‌ساكاريد (FO). در طول دوره آزمايش گوساله‌ها با جيره خوراكي يكسان و پنج ليتر شير پاستوريزه در روز تغذيه شدند. طول دوره آزمايش ۱۱ روز به‌علاوه يك دوره هفت‌روزه عادت‌پذيري بود. در روز هشتم آزمايش گروه‌هاي PC، TA و FO به‌صورت تزريق وريدي ۵/۰ ميكروگرم بر كيلوگرم وزن بدن ليپوپلي‌ساكاريد دريافت كردند. جهت ارزيابي شرايط التهاب، در طي بازه‌هاي زماني پياپي پس از تزريق ليپوپلي‌ساكاريد خون‌گيري و دماي ركتوم، نرخ تنفس و ضربان قلب اندازه‌گيري شد. به‌دنبال آن، غلظت پلاسمايي سايتوكين‌هاي التهابي و پروتئين‌هاي فاز حاد اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد، مصرف كوتاه‌مدت روغن ماهي نمي‌تواند منجر ‌به مهار توليد سايتوكين‌هاي التهابي و پروتئين‌هاي فاز حاد در پاسخ به تزريق ليپوپلي‌ساكاريد شود. همچنين، مصرف كوتاه‌مدت روغن ماهي تأثير معني‌داري بر فازهاي رفتاري در گوساله‌هاي تحت چالش ليپوپلي‌ساكاريد نداشت هر چند منجر ‌به پايان سريع‌تر فاز افسردگي و ريكاوري شد. بنابراين، اين آزمايش نشان ‌داد مصرف كوتاه‌مدت روغن ماهي در راستاي كاهش نسبت اسيدهاي چرب n-6 به n-3 در جيره غذايي گوساله‌هاي شيرخوار تأثيري بر پاسخ فاز حاد در آن‌ها ندارد.