اثرات ال-كارنيتين جيره‌اي بر فراسنجه‌هاي كيفي مني و شاخص‌هاي گنادي و كبدي خروس‌هاي مولد گوشتي

هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير سطوح مختلف ال-كارنيتين بر فراسنجه‌هاي كيفي مني و شاخص‌هاي گنادي و كبدي خروس در زمان بلوغ و پيك توليد بود. تعداد 36 قطعه خروس مادر گوشتي سويه‌ راس (12 هفتگي) به‌مدت 22 هفته، در يك طرح كاملاً تصادفي با سه تيمار (سطوح صفر، 250 و 500 ميلي‌گرم ال‌كارنيتين) و دوازده تكرار استفاده شد. نمونه‌هاي مني براي ارزيابي حجم مني، جنبايي كل، فعاليت ميتوكندري، سلامت غشاي پلاسمايي اسپرم به‌صورت هفتگي جمع‌آوري شد. همچنين، براي تعيين شاخص‌هاي گنادي و كبدي در سنين 24 و 34 هفتگي چهار پرنده در هر تيمار پس از توزين كشتار و بيضه‌ها و كبد خارج و توزين شدند. بيشترين جنبايي اسپرم (96.60 درصد) مربوط به پرندگان تغذيه شده با 250 ميلي‌گرم ال‌كارنيتين بود. با افزايش سطح ال‌كارنيتين در جيره، سلامت غشاي پلاسمايي اسپرم به‌صورت خطي (6.8 درصد افزايش نسبت به شاهد) بهبود يافت. يك تمايل خطي در فعاليت ميتوكندري با افزايش سطح ال‌كارنيتين در جيره مشاهده شد (69.31، 72.00 و 76.25). يك تمايل به معني‌داري در شاخص گنادي (0.08=P) با تغذيه سطوح مختلف ال-كارنيتين مشاهده شد. به‌طور كلي، افزودن سطوح 250 و 500 ميلي‌گرم ال-كارنيتين به جيره به‌واسطه افزايش شاخص گناد منجر به بهبود فراسنجه‌هاي كيفي اسپرم در ابتداي دوره توليد (بلوغ جنسي) شد.