تعيين مشخصات مكانيكي بناهاي تاريخي با استفاده از انجام آزمايش هاي نميه مخرب (مطالعه موردي خانه هاي تاريخي نفيسي، سرخه اي و كلانتر شهر تبريز)

سالانه تعداد زيادي از  آثار تاريخي در اثر رخداد هاي لرزه اي تخريب مي شوند، به منظور حفاظت از اين آثار، ارزيابي آسيب پذيري لرزه اي آنها امري ضروري بنظر ميرسد . شناخت مشخصات مكانيكي مصالح بكار رفته در بنا يكي از مهمترين مراحل ارزيابي لرزه اي است، كه از طريق آزمايش هاي مخرب و نيمه مخرب تعيين مي شود. با توجه به اينكه انجام تست هاي مخرب بر روي بناهاي تاريخي نوعي آسيب تلقي مي شود بر اين اساس پژوهشگران ايتاليايي يك روش كيفي با عنوان شاخص كيفيت بنايي(MQI) جهت تخمين مشخصات مكانيكي مصالح بنايي پيشنهاد داده اند. در اين مقاله پژوهشي كاربرد روش مذكور جهت تخمين مقاومت فشاري و مدول الاستيسيته مصالح بنايي در خانه تاريخي نفيسي شهر تبريز مورد استفاده قرار گرفته و اعتبار سنجي نتايج حاصل از آن با نتايج تست دابل جك مسطح مقايسه شده است. بر اساس مقايسه نتايج بدست آمده، حداقل و حداكثر مقاومت فشاري حاصل از روشMQI به ترتيب 5/13 و 2/21 مگاپاسگال بوده در حاليكه مقاومت فشاري حاصل از جك مسطح به ترتيب 1/68- 0/53مگاپاسگال بدست آمده است،كه اختلاف زيادي را نشان ميدهد. همچنين حداقل و حداكثر مقادير مدول الاستيسيته محاسبه شده از روش شاخص كيفيت بنايي(MQI) در بازه بين  2050/53-1070/59 مگاپاسگال قرار دارد كه در مقايسه با نتايج تست دابل جك مسطح كه بين بازه 2611/3- 1179/42 مگاپاسگال بوده است، همخواني نزديكي را  نشان ميدهد. با توجه به مغايرت نتايج حاصل از مقاومت فشاري لازم است، مطالعات بيشتري در خصوص استفاده از روش شاخص كيفيت بنايي بر روي بناهاي بومي صورت گيرد. بنظر ميرسد در صورت انجام مطالعات بيشتر بتوان روش شاخص كيفيت بنايي را مناسب با بناهاي تاريخي بومي تنظيم كرد و به عنوان روشي سريع و ايمن جهت تخميين مشخصات مكانيكي مصالح بنايي بكار برد.