دوگان شوك‌درماني و شوق‌درماني اقتصادي در ساحت تشريع و تقنين از منظر قرآن و سنت

«شوك‌درماني» به‌رغم برخورداري از خاستگاه روان‌پزشكي، در سياست‌هاي اقتصادي نيز ورود پيدا كرده است. برخي اقتصاددانان معتقدند معضلات مهم و مزمن در اقتصاد صرفاً از طريق شوك‌درماني قابل درمان است و عده‌اي مخالف آن مي‌باشند. اين مقاله با استفاده از روش تحليلي به دنبال ارزيابي اين روش از منظر قرآن و سنت و ارائه ضابطه‌ استفاده از آن براي حل مسائل و معضلات اجتماعي و اقتصادي مي‌باشد. در اين مقاله، شوك‌درماني اقتصادي در مقايسه با درمان تدريجي و يا آنچه از آن به «شوق‌درماني» ياد شده، بررسي شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش، بررسي نوع تعامل شريعت اسلامي با برخي معضلات اجتماعي ـ اقتصادي (شراب، ربا و برده‌داري)، زمينه مناسبي براي استخراج ضابطه از قرآن و سنت در تعامل با مسائل را فراهم مي‌آورد. در اين زمينه حكم به جواز مطلق، عدم جواز مطلق، جواز در اصول دين، جواز در اصول دين و امور مهم، جواز براساس ماهيت موضوع (جواز در همه و هيچ) و جواز در موارد داراي علت ايجادي ناگهاني مطرح است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اصل عدم جواز شوك‌درماني در ساحت تشريع، تقنين، سياست‌گذاري و اجراست.